اثر بخشی ذهن‌اگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر عاطفۀ مثبت و منفی و اختلالات درونی‌شدۀ دانش‌آموزان دختر دارای مشکلات ‌رفتاری شهرستان نجف‌آباد

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی ذهن‌آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر عاطفۀ مثبت و منفی و اختلالات درونی‌شدۀ دختران دارای مشکلات رفتاری بود. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل دانش آموزان دختر دارای مشکلات رفتاری مقطع دوم ابتدایی بود که در سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بودند. نمونه شامل 30 نفر از دانش آموزان دختر شهرستان نجف آباد در سه مدرسه بودند که به شیوۀ نمونه گیری خوشه‌ای انتخاب و سپس در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس مشکلات رفتاری (ratter,1967)، مقیاس مشکلات رفتاری درونی‌سازی شده (akhenbakh and raskorela, 2001) و مقیاس عاطفۀ مثبت و منفی (watson, clark and telgen, 1988) بودند. گروه آزمایش طی 8 جلسه به مدت یک ساعت و نیم تحت مداخلۀ آموزش ذهن‌آگاهی مبتنی بر کاهش استرس قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس بیانگر آن بود که ذهن‌آگاهی مبتنی بر کاهش استرس، بر ابعاد عاطفۀ مثبت و منفی (افزایش احساس مثبت و کاهش احساس منفی) و ابعاد اختلالات درونی‌شده (گوشه گیری، افسردگی، شکایات جسمانی و مقیاس اضطراب/ افسردگی) اثرگذار است. (0/05>p). همچنین نتایج نشان داد که  آگاهی مبتنی برکاهش استرس به شیوۀ گروهی 18/6% از تغییرات عاطفۀ مثبت، 18/4% از تغییرات عاطفۀ منفی، 22/9% از تغییرات گوشه‌گیری/ افسردگی،  24% از تغییرات شکایات جسمانی و 34/2 % از تغییرات  اضطراب/ افسردگی را تبیین می‌کند.

determining the effectiveness of knowledge based on stress reduction on positive and negative pathology and internal disorders in female students with behavioral problems in najafabad city

the purpose of this study was to determine the effectiveness of mindfulness based on reducing stress on positive and negative affairs and internalized intraocularities of girls with problem problems. the present study was a semi-experimental study with two groups of control and experiment and two pre-test and post-test tests. the population of this study was female students with behavioral problems in the second year of primary school in the academic year of 1391-97. the sample consists of 30 people female students had behavioral problems through selective sampling and then assigned to experimental and control groups. the research tools are the scale of 30 questions, problems of conduct (rutter, 1967), the scale of internalized problems included the questionnaire of questionnaire 113 of the problem-related problems (akhenbakh and raskorela, 2001), and the scale of 20 the positive and negative affect (watson, clark, and telegene, 1988). the experimental group received 8 sessions for one and a half hours under the mindfulness based on stress reduction, but the control group did not receive any treatment. results of covariance analysis indicated that mindfulness based on reducing stress on the dimensions of positive and negative emotions and on the dimensions of internal disorders is effective.