اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد و فرزنددرمانی بر اختلال نافرمانی مقابله‌ای کودکان پیش‌دبستانی و رضایت از زندگی مادران

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) و فرزنددرمانی (فیلیال‌تراپی) بر اختلال نافرمانی مقابله‌ای کودکان پیش‌دبستانی و رضایت از زندگی مادران‌ به بوتۀ آزمایش گذاشته شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک با اختلال نافرمانی مقابله‌ای در مقطع پیش‌دبستانی شهر شهرکرد بود که از بین آنان 48 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه 16 نفر) گمارده شدند و پرسشنامه‌های نافرمانی مقابله‌ای (swanson et al. 2001) را برای کودکان و رضایت از زندگی (diener et al. 1985) برای مادران را طی سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری 3 ماهه تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که هر دو روش آموزش فرزندپروری مبتنی بر اکت و فرزنددرمانی بر کاهش نافرمانی مقابله‌ای کودکان موثر بودند (0/01>p)؛ ولی تنها آموزش فرزندپروری مبتنی بر اکت بر افزایش رضایت از زندگی مادران موثر بود (0/01>p). نتیجه‌گیری شد که می‌توان از هر دو روش مداخله برای کاهش نافرمانی مقابله‌ای کودکان و از روش آموزش فرزندپروری مبتنی بر اکت برای افزایش رضایت از زندگی مادران استفاده کرد.

the effectivness of paranting training based acceptance and commitment and filialtherapy on oppositional defiant disorder in pre-school children and life satisfaction of mothers

the purpose of this study was to compare the effectiveness of parenting training based acceptance and commitment (act) and filialtherapy on oppositional defiant disorder in pre-school children in shahrekord and life satisfaction of their mothers. the statistical population of the study consisted of all mothers of pre-school children in shahrekord, of whom 48 were randomly assigned to two experimental groups and one control group (each group was 16). the research instrument was oppositional defiant disorder questionnaire (swanson et al., 2001) for children and life satisfaction (diner et al., 1985) for mothers which were completed during three pre-test , post-test and 3-month follow-up stages. data were analyzed using analysis repeated measure anova. the results showed that intervention methods were effective on children and mothers’ variables  (p< .01). the results also showed that parenting training based act and filialtherapy was effective in reducing oppositional defiant disorder (p<0.01). at the same time, it was found, only that parenting training based act was effective in improving life satisfacion of  the mothers (p <0.01). it was concluded that both interventional methods, especially parenting training  based  act, are effective for children’s emotional behavioral problems and improving the life satisfaction of mothers.