تاثیر روان‌نمایشگری بر اضطراب اجتماعی و حساسیت بین‌فردی نوجوانان دختر دوره دوم متوسطه

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر روان نمایشگری بر اختلال اضطراب اجتماعی و حساسیت بین فردی نوجوانان دختر دوره دوم متوسطه بود. این مطالعه نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه یازدهم دوره متوسطه دوم شهر کرج در سال تحصیلی 98-1397 بودند که بر اساس نمره غربالگری در پیش‌آزمون ها تعیین شدند. تعداد 30 نفر به صورت تصادفی برای پاسخگویی به دو پرسشنامه پژوهش شامل مقیاس اضطراب اجتماعی نوجوانان پاکلک(puklek, 1997) و پرسشنامه حساسیت بین فردی بویس و پارکر (boyce & parker, 1989) انتخاب شدند.گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت درمان با رویکرد روان نمایشگری قرار گرفتند. نتایج تحلیل مانکوا داده‌ها نشان داد که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل پس از پایان جلسات، کاهش معناداری در نمرات اضطراب اجتماعی و حساسیت بین فردی پیدا کردند (p≤0/01). بنابراین روان نمایشگری با بهره‌گیری از هنر نمایش در درمان و به کارگیری و ایجاد تغییراتی هم‌چون بیرونی و عینی ساختن تخیلات و گرایش‌های درونی و خلق واقعیت‌های جدید موجب برون‌ریزی و پالایش روانی فرد و در نتیجه افزایش سلامت روان و کاهش نشانگان اضطرابی و حساسیت بین فردی در روابط فرد می‌گردد.

the effect of psychodrama on social anxiety and interpersonal sensitivity of secondary school teenage girls

the present research aimed to investigate the effect of the psychodrama on the social anxiety disorder and interpersonal sensitivity of the secondary school teenage girls. this study was a quasi-experimental design as pretest-posttest with the control group. the statistical population consisted of all 11th grade students of karaj secondary school in the academic year of 2018-2019 which were determined based on the screening score in the pre-tests. 30 students were randomly selected to answer two research questionnaires, including the puklek adolescent social anxiety scale (puklek, 1997) and the boyce & parker international personal sensitivity questionnaire (boyce & parker, 1989). the experimental group received the psychodrama treatment during 8 sessions 90min. after the end of training, the students of both groups were reassessed by the mentioned tests. result of multivariate analysis of covariance showed that, the test group in comparison with the control group had a significant reduction in social anxiety disorder and interpersonal sensitivity scores (p≤0/01). therefore, psychotherapy by using the art of drama in treatment and applying and making changes, both externally and objectifying internal imaginations and tendencies, creating new realities, causes an outpouring and psychological refinement of the individual and increases mental health and also decrease the symptoms of anxiety and sensitivity in a person’s relationship.