رابطۀ تنهایی با رضایت از زندگی در دانش‌آموزان دختر متوسطۀ اول: نقش میانجی عزت نفس و حمایت اجتماعی ادراک شده

این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ تنهایی با رضایت از زندگی با میانجی­گری عزت نفس و حمایت اجتماعی ادراک شده صورت گرفت. طرح پژوهش رابطه‌ای از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. این پژوهش با حضور 153 دانش‌­آموز به روش نمونه­گیری در دسترس از بین دانش­آموزان دختر کلاس­های هفتم تا نهم (متوسطۀ اول) شهر اراک انجام شد. برای اندازه­گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامۀ احساس تنهایی (lq)، مقیاس چند بعدی ادراک حمایت اجتماعی (mspss)، پرسش­نامۀ رضایت از زندگی (swls)، پرسش­نامۀ اعتماد به نفس روزنبرگ و برای بررسی فرضیه­های پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. برای بررسی برازش مدل، مقادیر پایایی ترکیبی (cr)، آلفای کرونباخ و میانگین واریانس­های خروجی (ave) گزارش شدند که حکایت از پایایی مناسب مدل داشتند. در مدل معادلات ساختاری، رابطۀ مستقیم تنهایی با رضایت از زندگی تایید نشد؛ بنابراین عزت نفس و حمایت اجتماعی، نقش میانجی چندگانۀ کاملی را در رابطۀ تنهایی با رضایت از زندگی در مدل معادلات ساختاری ایفا می­کنند (01/0p<).

The Relationship between Loneliness and Life Satisfaction in First High School Girl Students: The Mediating Role of SelfEsteem and Perceived Social Support

The purpose of this study was to investigate the relationship between loneliness and life satisfaction mediating by selfesteem and perceived social support. The research design was a structural equation modeling relationship. This study was carried out with 153 students selected through convenience sampling method from seventh to ninth grade female students (First High School) in Arak. To measure the variables, Loneliness Questionnaire (LQ), Multidimensional Scale of Perceived Social Support (MSPSS), Satisfaction with Life Scale (SWLS) and Rosenberg selfesteem scale were used. Structural equation modeling was used to investigate the research hypotheses. In order to verify the model’s fit, CR, Cronbach’s alpha and average variance extracted (AVE) were reported, that indicate the model’s reliability. In the structural equation model, direct relationship between loneliness and life satisfaction was not confirmed; therefore selfesteem and social support play a full mediating role in relationship between loneliness and life satisfaction in the structural equation model (P<0.01)