سهم سلامت معنوی، خوش‌بینی و بخشش در پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان دانشگاه

هدف این پژوهش، تعیین سهم هر یک از متغیرهای سلامت معنوی، خوش‌بینی و بخشش در پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز دولت‌آباد بود. جامعۀ آماری پژوهش، همۀ دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز دولت‌آباد در سال تحصیلی 94-95 بودند. نمونۀ پژوهش 120 نفر دانشجویان از بین 1477 دانشجوی رشته‌های مختلف این دانشگاه بود که به شیوۀ تصادفی و خوشه‌ای انتخاب شدند. روش تحقیق همبستگی از نوع پیش‌بین بوده است. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه‌های (rif,1980)، پرسشنامۀ سلامت معنوی از دیدگاه اسلام (mousavi moghaddam,2012)، پرسشنامۀ جهت‌گیری به زندگی (lot) (carver & shire,1985) و پرسشنامه بخشودگی بین فردی (ifi) (ehteshamzadeh,2010) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که میانگین بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان 66.51 است. نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نیز نشان داد که سلامت معنوی به‌طور معناداری بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان را پیش‌بینی می‌کند (0.0001= p)، اما افزودن هریک از متغیرهای خوش‌بینی و بخشش به متغیر سلامت معنوی باعث افزایش معناداری قدرت پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان نمی‌شود. نتایج آزمون فرضیه‌های فرعی نیز نشان داد که نمرات بهزیستی روان‌شناختی با سلامت معنوی، خوش‌بینی و بخشش دانشجویان رابطه دارد.

The contribution of spiritual health, optimism and happiness in prediction of psychological wellbeing among students

The purpose of this study was to determination the contribution of each of the variables of spiritual health, optimism and forgiveness to predict the psychological wellbeing of the students of PayameNoor University of Dolatabad Center. The research sample consisted of 120 students from among 1477 students of different faculties of this university who were selected randomly and in a cluster sampling. The research method was correlation of the predicted type.The instruments were, the Rif questionnaire (1980), the Spiritual health questionnaire from the viewpoint of Islam Mousavi Moghaddam (1392), Carver & Shire (LO), Life Inventory (LOT) questionnaire (1985) and ehteshamzadeh (2010) Interpersonal Forgiveness Inventory (IFI) (2010) used.Data were analyzed using descriptive statistics and stepwise regression analysis.The findings showed that the average psychological wellbeing of students was 62.61%. The results of stepwise regression analysis also showed that spiritual wellbeing significantly predicted the psychological wellbeing of students (P = 0.0001). But the addition of each of the variables of optimism and forgiveness to the spiritual health variable does not significantly increase the predictive power of psychological wellbeing of the students. The results of the hypothesis test showed that psychological wellbeing had a significant relationship with spiritual wellbeing, optimism and forgiveness of students.