رابطه رسالت مسیر شغلی با رضایت تحصیلی: نقش میانجی خودکارآمدی تصمیم‌گیری و انطباق‌پذیری مسیر شغلی و نقش تعدیل‌گری مقطع تحصیلی

هدف این پژوهش بررسی رابطه رسالت مسیر شغلی با رضایت تحصیلی از طریق خودکارآمدی تصمیم‌گیری و انطباق‌پذیری مسیر شغلی و با تعدیل‌گری مقطع تحصیلی بود. طرح پژوهش، رابطه‌ای از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی  94-93 بودند. نمونه‌ای با حجم 300 نفر به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی از بین آنان انتخاب شدند. ابزارهای اندازه‌گیری شامل مقیاس رسالت مسیر شغلی (dik & steger, 2006) انطباق‌پذیری مسیر شغلی (savichas & porfeli, 2012)، خودکارآمدی تصمیم‌گیری مسیر شغلی (taylor & betz, 1983) و رضایت تحصیلی (lent et al., 2007) بود. داده‌ها از طریق تحلیل رگرسیون چندگانه و مدل‌سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد رابطه داشتن رسالت و خودکارآمدی تصمیم‌گیری به مقطع تحصیلی بستگی داشت (p<0.001). همچنین رابطه داشتن و جستجو رسالت با انطباق‌پذیری مسیر شغلی به مقطع تحصیلی بستگی داشت (p<0.001). داشتن رسالت به‌طور مستقیم و به‌طور غیرمستقیم از طریق خودکارآمدی و انطباق‌پذیری مسیر شغلی با رضایت تحصیلی دانشجویان رابطه داشت (p<0.001). در دانشجویان تحصیلات تکمیلی، مقطع تحصیلی توانست رابطه داشتن رسالت با رضایت تحصیلی از طریق انطباق‌پذیری و خودکارآمدی تصمیم‌گیری را تعدیل کند (p<0.01). به‌طورکلی خودکارآمدی و انطباق‌پذیری مسیر شغلی در رابطه بین داشتن رسالت و رضایت تحصیلی میانجی و مقطع تحصیلی تعدیل‌گر این روابط است.

The Relationship between Career Calling and Academic Satisfaction: The Mediation Role of DecisionMaking SelfEfficacy and Career Adaptability and the Moderating Role of Educational Level

The present study was carried out to study the relationship between career calling and academic satisfaction through decisionmaking selfefficacy and career adaptability and moderating of the educational level. The research method was correlational, structural equation modeling. The population was all students of University of Isfahan in 20142015. A sample of 300 students was selected by proportional stratified sampling method. Measurement tools included Career Calling Scale (Dik & Steger, 2006), Career Adaptability Scale (Savichas & Porfeli, 2012), Career DecisionMaking SelfEfficacy Scale (Taylor & Betz, 1983) and Academic Satisfaction Questionnaire (Lent et al., 2007). Data were analyzed by multiple regression and structural equation modeling. The findings indicated the relation between having calling and decisionmaking selfefficacy depends on educational level (p<.001). In addition, the relation between having and searching calling with career adaptability depends on educational level (p<.001). Having career calling,directly and indirectly, through decisionmaking selfefficacy and career adaptability related to academic satisfaction (p<.001).On the other hand, at higher education students, educational level could moderate the relation between having calling and academic satisfaction through career adaptability and decisionmaking selfefficacy (p<.01). In general, selfefficacy and career adaptability are mediation in the relationship between having the career calling and academic satisfaction while, the educational level moderates these relationships.