تبیین رفتار خرافی بر اساس سبک‌های دلبستگی و اضطراب در دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا

این پژوهش با هدف تبیین رفتار خرافی بر اساس سبک‌های دلبستگی و اضطراب انجام شد. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود و جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه بوعلی در سال تحصیلی 96-95 که 12874 نفر بودند. از این تعداد 370 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه‌های رفتار خرافی (محقق ساخته، 2017) سبک‌های دلبستگی هازان و شیور (hazan & shaver, 1987) و اضطراب حالت صفت اسپیلبرگر (speilberger, 1970) استفاده و تحلیل داده‌ها با روش رگرسیون چندگانه صورت گرفت. نتایج نشان داد از لحاظ آماری اضطراب می‌تواند رفتار خرافی را در دانشجویان تبیین کند. همچنین سبک‌های دلبستگی قادر به تبیین این رفتار هستند. اضطراب حالت نمی‌تواند رفتار خرافی را پیش‌بینی نماید، اما اضطراب صفت قادر به پیش‌بینی این رفتار است. همچنین سبک‌دلبستگی اجتنابی می‌تواند رفتار خرافی را پیش‌بینی کند. سبک دلبستگی دوسوگرا بیشتر از سبک اجتنابی رفتار خرافی را پیش‌بینی می‌نماید. مقدار p برای دلبستگی ایمن 171/0 غیر معنی‌دار به دست آمد، بنابراین دلبستگی ایمن نمی‌تواند این رفتار را پیش‌بینی کند. در مورد یافته‌ها می‌توان گفت اضطراب به‌ویژه اضطراب صفت در ایجاد رفتار خرافی موثر است. افراد با اضطراب صفت، آمادگی بالایی برای انجام این رفتار دارند. از سوی دیگر سبک‌های دلبستگی ناایمن به‌خصوص دلبستگی دوسوگرا که بنا به تحقیقات با اضطراب رابطه بالایی دارد در ایجاد این رفتار نقش دارند.

Explaining superstitious behavior based on attachment styles and anxiety in the students of Bu Ali Sina University

The purpose of This study was the explaining of superstitious behavior based on attachment styles and anxiety. The design of this study was correlational in nature and the statistical population consisted of 12874 students of Bu’ali University based on the statistics of the University of Bu’ali in the academic year of 201617. Among this population, 370 of them were selected by multistage cluster sampling method using the sample size formula. In this study, we used superstitious behavior (researchermade 1396) questionnaires, Hazan (1987) attachment styles, and Spielberger’s (1970)statetrait anxiety and data was analyzed using PearsonProduct Moment correlation and multiple regression. The results revealed that anxiety can explain the superstitious behavior of the University students. Also attachment styles can explain this behavior. State anxiety cannot predict superstition, but trait anxiety can predict this behavior. Moreover, the avoidance style can predict superstition. The ambivalent attachment style predicts superstitious behavior more than that of the avoidance style. But secure attachment cannot predict this behavior. According to the findings, we can conclude that anxiety, especially trait anxiety, is effective in the creation of superstitious behavior. People with trait anxiety are highly prepared for this behavior. On the other hand, based on the previous research findings, the insecure attachment styles, especially the ambivalent ones, which are closely associated with anxiety, are involved in creating this behavior.