بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act)، بر تاب‌آوری و نگرش‌های ناکارآمد زنان مبتلا به ام‌اس شهر تهران

هدف پژوهش، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر تاب‌آوری و نگرش‌های ناکارآمد زنان مبتلا به ام‌اس شهر تهران بود. روش پژوهش آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و جامعه آماری این پژوهش، همه زنان مبتلا به ام‌اس با نگرش ناکارآمد بالا و تاب‌آوری پایین که در سال 1396 به بخش بیماران سرپایی کهریزک مراجعه داشتند بود. روش نمونه‌گیری هدفمند بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تاب‌آوری (,2003 cooner & davidson) و پرسشنامه نگرش ناکارآمد داس، (waisman & beck, 1997) بود. آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش با 8 جلسه 90 دقیقه‌ای روان‌درمانی اکت قرار گرفت؛ اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوآ) تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها نشان‌دهنده تفاوت معنادار (p<0.001) در گروه آزمایش بعد از اجرای روان‌درمانی بود. نتایج نشان‌دهنده تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش تاب‌آوری(p<0.001) و کاهش نگرش‌های ناکارآمد (p<0.001) زنان مبتلا به ام‌اس بودند.

The Effect of Treatment Based on Acceptance and Commitment (ACT), on Resiliency and Dysfunctional Attitudes of MS Female Patients in Tehran

The aim of this study was to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on the resilience and dysfunctional attitudes of women with MS in Tehran. The research method was pretest and posttest and the statistical population of this study was all women with MS with high dysfunctional attitude and low resiliency referred to the department of ambulatory patients in Kahrizak in 2017. The sampling method was purposive. Research tools included Conner and Davidson Resiliency Questionnaire (2003) and Dys, Weisman & Beck Dysfunctional Attitude Questionnaire (1997).Subjects were randomly divided into two experimental and control groups. the experimental group underwent 8 sessions of 90 minutes of psychotherapy. But the control group received no intervention. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance (MANCOVA). The results showed a significant difference (p <0.000) in the experimental group after the implementation of psychotherapy. The results showed the effect of acceptance and commitment therapy on increasing resilience and reducing inefficient attitudes of MS patients.