روابط ساختاری پیوند با مدرسه و اهمال‌کاری تحصیلی در دانش‌آموزان دبستانی: نقش میانجیگری خودکارآمدی تحصیلی

هدف پژوهش، آزمون نقش میانجیگری خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین پیوند با مدرسه و اهمال‌کاری تحصیلی در دانش‌آموزان بود. روش تحقیق همبستگی به روش معادلات ساختاری بود. شرکت‌کنندگان پژوهش 181 دانش‌آموز پسر و دختر پایه چهارم، پنجم و ششم دبستان بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری پژوهش شامل پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی (سواری، 1390)، پیوند با مدرسه (رضایی شریف و همکاران، 1393) و خودکارآمدی تحصیلی (جینکس و مورگان، 1999) بود. آزمون مسیرهای مستقیم و غیرمستقیم مدل پژوهش، با استفاده از روش‌های مدل معادلات ساختاری انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که ضریب مسیر پیوند با مدرسه به خودکارآمدی و اهمال‌کاری تحصیلی معنادار است، همچنین مسیر خودکارآمدی به اهمال‌کاری نیز معنادار بود (p<0.001). پیوند با مدرسه و اهمال‌کاری تحصیلی به ترتیب پیشایند و پیامد خودکارآمدی در دانش‌آموزان هستند (p<0.05). همچنین، یافته‌ها نشان داد که خودکارآمدی میانجیگر معنی‌دار رابطه پیوند با مدرسه به اهمال‌کاری تحصیلی است (p<0.05). یافته‌های این پژوهش می‌تواند برای مشاوران مدارس، روان‌شناسان تربیتی و معلمین در کاهش مشکلات اهمال‌کاری دانش‌آموزان کمک‌کننده باشد.

The Structural Relationships between school bonding and Academic procrastination in Primary School Students: The Mediating Role of the academic selfefficacy

The aim of this study was to examine the structural relationship of school bonding and academic procrastination with the mediating role of the selfefficacy in students. The participants included 183 fourth, fifth and sixth grad elementary school male and female students that were chose by multistage cluster sampling method. Academic Procrastination Scale, (Savari 1390) with, School Bonding Scale (Rezaisharif and collogue, 1394) and Academic SelfEfficacy Scale (MorganJinks, 1999 were administered). Structural equation modeling (SEM) and Bootstrap tests were conducted to explore direct and indirect pathways of study’s model respectively. Results showed that school bonding with academic procrastination and selfefficacy have direct and significant relationship (P<0.001). School bonding and academic procrastination are antecedents and consequences of selfefficacy in students respectively (P<0.001). The results indicated that selfefficacy has a significant mediating role on the relationship between school bonding and academic procrastination (p<0.05). The findings of this study could help school counselors, education psychologist, and teachers to reduce student’s procrastination problems.