اثربخشی گروه‌درمانی وجودی بر خوددلسوزی و تاب‌آوری مادران کودکان کم‌توان ذهنی

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی گروه‌درمانی وجودی بر خوددلسوزی و تاب‌آوری مادران کودکان کم‌توان ذهنی بود. این مطالعه نیمه‌آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل همه مادران کودک کم‌توان ذهنی بود که به مراکز توانبخشی شهر اردبیل در سال 1396 مراجعه کرده بودند. 30 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه برابر آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایشی طی 8 هفته تحت درمان وجودی قرار گرفت و در این مدت بر گروه گواه مداخله انجام نگرفت. پرسشنامه خوددلسوزی (ریس، پومر، نف و ون جاجت، 2011)  و تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2003) به‌عنوان ابزار ارزشیابی مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از مقایسه پس‌آزمون دو گروه، حاکی از این است که نمرات پس‌آزمون خوددلسوزی و تاب‌آوری گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی‌داری دارد (p<0.01). به این ترتیب می‌توان گفت که گروه‌درمانی ‌وجودی موجب افزایش نمرات خوددلسوزی و تاب‌آوری در مادران کودکان کم‌توان ذهنی خواهد شد.

The effectiveness of group existencetherapy on selfcompassion and resilience of mothers with children with intellectual disability

The birth of a child with intellectual disability affectson mothers and place them under multiple stress. The purpose of the research was to examine the effectiveness of group existencetherapy on selfcompassion and resilience mothers of childrenintellectual disability. This semiexperimental study was conducted using pretest and posttest with control group the study universe included all mothers with children with intellectual disability who were referred to rehabilitating center in Ardabil city in the year of2017, 30 mothers were selected through the target sampling method and randomly were availability into two equal experimental and control groups. Experimental group experienced 8 weeks of Existence therapy, while control group were just followed. Selfcompassion Questionnaire (Raes, Pommier, Neff & Van Gucht, 2013) and Resilience Questionnaire (connor& Davidson, 2003) were used in pretest, posttest and follow up as the study instrument. Data were analyzed by descriptive indices and analysis of covariance. The result of comparing posttest of scores in two group showed that there were significant difference in selfcompassion and resilience scores intervention group and the control group (p<0.01). Thus, can be said that of existential group psychotherapy increased selfcompassion and resilience scores in mothers of children with intellectual disability.