نقش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در استرس بازدارنده کاری کارکنان بیمارستان امام خمینی‌شهر اردبیل

هدف این پژوهش نقش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در استرس بازدارنده کاری کارکنان بیمارستان امام خمینی‌شهر اردبیل بود. روش پژوهش از نوع آمیخته بود که در بخش کیفی از نوع تحلیل تم و در بخش کمی از نوع توصیفی و به‌صورت پیمایش بود. جامعه آماری در بخش کیفی صاحب‌نظران حوزه روان‌شناختی، نخبگان دانشگاهی و کارشناسان خبره و در بخش کمی کارکنان بیمارستان امام خمینی‌شهر اردبیل بود. حجم نمونه در بخش کیفی، 24 نفر به‌صورت هدفمند و در بخش کمی 217 نفر به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی انتخاب شد. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه (تنظیم هیجان شناختی، گارانفسکی و همکاران، 2001)، و استرس شغلی اوسیپو، 2007)، بود. روایی ابزار بخش کمی (پرسشنامه) از نوع روایی سازه بود که به‌وسیله تحلیل عاملی تاییدی سنجش و تایید و برای تعیین پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته‌های پژوهش در بخش کیفی، فهرستی از راهبردهای تنظیم شناختی هیجان شناسایی شد. همچنین یافته‌ها نشان داد که از میان 9 فرضیه، راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان ازجمله، سرزنش خود، سرزنش دیگران، نشخوار ذهنی، فاجعه‌آمیز پنداری تاثیر مثبت و معنی‌داری، اما راهبردهای تنظیم شناختی هیجان سازگار ازجمله، پذیرش، توجه مجدد به برنامه‌ریزی، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، کم‌اهمیت شماری، تاثیر منفی و معنی‌داری بر استرس بازدارنده داشته‌اند.