تاثیر روایت درمانی بر خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه منطقه جرقویه علیا

پژوهش به بررسی تاثیر روایت درمانی بر خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت دانش‌آموزان پرداخته است. روش تحقیق نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری شامل تمام دانش‌آموزان پسر متوسطه دوره دوم منطقه جرقویه علیا در سال تحصیلی 95 -1394 به تعداد 356 نفر بود.40 نفر از دانش‌آموزان به روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. همه آزمودنی‌ها قبل از آغاز آموزش و پس از آن به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های خودکارآمدی شرر 1982 و انگیزه پیشرفت هرمنس 1970 بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss20 و با روش آماری تحلیل کواریانس تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل کووارانس نشان داد تفاوت معناداری بین نمره‌های پس‌آزمون گروه آزمایش و گواه وجود دارد. نتایج تحلیل نشان داد بین روایت درمانی و خودکارآمدی (ابعاد میل به آغازگری، گسترش تلاش برای پیشرفت) دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه منطقه جرقویه علیا تاثیر وجود دارد و نمره خودکارآمدی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بیشتر بود (p<0.01) و همچنین تفاوت معناداری بین روایت درمانی و انگیزه پیشرفت (ابعاد روان‌شناسی، اقتصادی) دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه منطقه جرقویه علیا وجود دارد و نمره انگیزه پیشرفت گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بیشتر است (p<0.01).