مقایسه اثربخشی طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی بر راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان در مصرف‌کنندگان مواد محرک

هدف پژوهش مقایسه اثربخشی طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی بر راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان در مصرف‌کنندگان مواد محرک بود. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری پژوهش بیمارانی بودند که برای ترک مواد محرک به مرکزترک اعتیاد بیماران سرپایی وابسته به سازمان بهزیستی اهواز در سال 1393مراجعه نمودند. از میان آنها،60 نفر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جای داده شدند. گروه آزمایشی طرح‌واره درمانی در طی 10 جلسه 1 ساعته و گروه آزمایشی ذهن‌آگاهی در طی 8 جلسه 45دقیقه‌ای به‌صورت گروهی تحت درمان قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به کمک پرسشنامه‌های تنظیم شناختی هیجان گارنفکسی و همکاران (2002)پیش از آغاز درمان، پایان جلسات درمان و همچنین مرحله پیگیری 3 ماهه پس از درمان گروهی ارزیابی شدند. گروه گواه بدون هیچ درمان گروهی بودند. با استفاده از آزمون مقایسه زوجی (lsd) نتایج نشان داد به‌کارگیری طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی در سوءمصرف مواد محرک موثر است.به عبارتی هر دو گروه آزمایشی به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه گواه در مرحله پس‌آزمون و پیگیری افزایش در راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان را در سطح (0.05>p) نشان دادند.همچنین هر دو با یکدیگر تفاوت معنی‌دار دارند و گروه طرح‌واره درمانی تاثیر بیشتری از ذهن‌آگاهی داشته است.بر این اساس می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که در پیشگیری از مصرف مواد محرک، تمرکز به رویکردهای طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی بر راهبردهای سازگارانهتنظیم شناختی هیجان موثر باشد.