تاثیر آموزش ابراز وجود بر کیفیت زندگی و تمایزیافتگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش ابراز وجود بر کیفیت زندگی و تمایزیافتگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بود. پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در نیمسال دوم سال تحصیلی 94-1393 بودند. از بین آن‌ها 30 نفر را که در پرسشنامه‌های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی whoqol (وار و شربون، 1992) و تمایزیافتگی dsi-r (اسکورن و فریدلندر، 1998) نمره پایین کسب کرده بودند به روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل به‌صورت تصادفی گمارش شدند. آموزش ابراز وجود به‌عنوان متغیر مستقل در 8 جلسه 1 ساعته (دو بار در هفته) در مورد گروه آزمایش اجرا شد. نتایج کوواریانس چند متغیره نشان داد آموزش ابراز وجود بر کیفیت زندگی و تمایزیافتگی افراد گروه نمونه به‌صورت مثبت و معنادار اثرگذار بود؛ به‌عبارت‌دیگر میزان کیفیت زندگی و تمایزیافتگی دانشجویانی که آموزش ابراز وجود را دریافت کرده بودند بیشتر از گروهی بود که آموزش دریافت نکرده بودند (0.01>p).