تاثیر مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی در افزایش امیدواری معلولین ضایعه نخاعی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر افزایش امید به زندگی معلولین ضایعه نخاعی بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران ضایعه نخاعی ناشی از زلزله بم بود. نمونه مورد مطالعه 32 نفر (16 نفر گروه آزمایش و 16 نفر گروه گواه) معلول ضایعه نخاعی بود که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. مشارکت کنندگان بوسیله مقیاس امید میلر و پاورز (1988) مورد ارزیابی قرار گرفتند. معنا درمانی به مدت 8 جلسه در مورد گروه آزمایش اجراشد. گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که معنادرمانی در افزایش امیدواری معلولین ضایعه نخاعی موثر است.

The Effect of Group Logotherapy on hopeness in spinal cord injury patients

The purpose of this research was to investigate the effect of group logotherapy on hopefulness in spinal cord injury patients. This study was a Quasi xperimental research with prepost test experimental design. The population of this research consisted of all spinal cord injury patients that injury in Bam earthquake. The statistical population of this study was all patients with spinal cord injuries due to Bam earthquake. The sample was 32 people with spinal cord injury who were randomly selected and divided into two expremantal and control groups (16 in control and 16 in expremental group). Participants were evaluated by Miller and Powers (1988) Inventory. Logotherapy duration was 8 weeks in the expremental group. The control group received no intervention. Data were analyzed using analysis of covariance. The findings show that there are significant differences between the groups and experimental group average is more. Therefore, it can be concluded that logotherapy in increasing the hopeness in spinal cord injury is effective.