مدل تاثیر علّی سبک فرزندپروری و الگوهای ارتباطی خانواده، تعهد به مدرسه و حرمت خود در آمادگی اعتیاد دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهر آبادان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مدل علّی خانواده، مدرسه و حرمت خود با آمادگی اعتیاد در میان دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه در سال تحصیلی 93-1392 انجام شده است. شرکت‌کنندگان شامل 518 دانش‌آموز دختر دوره متوسطه شهر آبادان هستند که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل 5 پرسشنامه آمادگی به اعتیاد زرگر (1385)، شیوه‌های فرزندپروری والدینی ادراک‌شده (embus) دیریک، یورولماز و کارانسی، 2014، الگوهای ارتباطی خانواده فیتزپاتریک و ریچی (1990)، حرمت خود و تعهد به مدرسه روزنبرگ (1965) بوده است. از روش تحلیل مسیر برای ارزیابی مدل علّی با استفاده از نرم‌افزارهای spss و amos استفاده شد. نتایج نشان داد که مولفه‌های متغیر شیوه‌های فرزندپروری شامل گرمی (12درصد)، فزون حمایتگری (13درصد) و طرد (21درصد) با آمادگی به اعتیاد رابطه دارند (0.01>p). به‌علاوه، در الگوهای ارتباطی خانواده بعد گفت‌وشنود (15درصد) و بعد همنوایی (02%) با آمادگی به اعتیاد ارتباط دارند (0.01>p). همچنین تعهد به مدرسه نیز به‌صورت مستقیم (14درصد) و غیرمستقیم (01%-) با آمادگی به اعتیاد ارتباط دارد (0.01>p). با توجه به نتایج عنوان‌شده، طراحی مداخلات پیشگیرانه برای بهبود روابط نوجوانان و والدین و تقویت پیوند عاطفی بین آنان و همچنین ایجاد تعهد و تعلق بیشتر به مدرسه در نوجوانان می‌تواند آمادگی به اعتیاد را در آن‌ها کاهش داده و از بروز آن جلوگیری کند.