نقش باورهای خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت در پیش‌بینی اضطراب امتحان دانش‌آموزانِ مقطع ابتدایی مبتلا به ناتوانی یادگیری

هدف مطالعه، بررسی نقش باورهای خودکارآمدی و انگیزۀ پیشرفت در پیش بینی اضطراب امتحان دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری بود. روش این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیۀ دانش آموزان مقطع ابتدایی دختر و پسر دارای ناتوانی های یادگیری شهر اردبیل در سال تحصیلی 94-1393 بوده است. نمونۀ این پژوهش 60 نفر از دانش آموزان دختر و پسر با ناتوانی یادگیری بودند که از میان مراجعه کنندگان به مرکز مشکلات ویژۀ یادگیری شهرستان اردبیل به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها، از مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران و مقیاس انگیزۀ پیشرفتِ هرمنس و مقیاس اضطراب امتحان اهواز استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که خودکارآمدی (0.01>p) و انگیزۀ پیشرفت (0.05>p) برای پیش‌بینی اضطراب امتحان دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری معنادار هستند. این نتایج بیان می‌کند که با تقویت باورهای خودکارآمدی و افزایش انگیزۀ پیشرفت، اضطراب امتحان این دانش آموزان کاهش می‌یابد. این نتایج می‌تواند تلویحات مهمی در زمینۀ آموزش و خدمات مشاوره‌ای این دانش آموزان داشته باشد.