تاثیر تغییر در فضای تولید در اقتصاد ایران بر مالیات مشاغل

هدف اصلی مقاله حاضر، مطالعه چگونگی تغییرات ساختاری در فعالیت‌های اقتصادی ایران و اثرات آن بر متغیر مهم مالیات بر مشاغل است. در ادبیات اقتصاد توسعه، راه‌های مختلفی برای سنجش تغییرات ساختاری ارائه شده که در این مطالعه از بین آنها روش «سنجش تغییر در فضای تولید بر اساس شاخص‌های تجارت بین الملل» انتخاب شده است. بکارگیری این روش نشان می‌دهد که فضای تولید در اقتصاد ایران عمدتاً در اختیار کالاهای حاصل از پتروشیمی، شیمیایی و کالاهای بخش اولیه اقتصاد(کشاورزی و خام) بوده و مشابهت (نزدیکی) فناورانه روشنی هم بین کالاهای صادراتی مشاهده نمی‌شود. علاوه بر آن، بر اساس نتایج مدل مرزی تصادفی، مشاغل وابسته به فعالیت‌های مذکور که حجم قابل توجهی از فضای تولید را اشغال کرده‌اند در پرداخت مالیات بر درآمد مشاغل عملکرد ضعیفی داشته‌اند. برعکس، فعالیت‌هایی که چگالی کمتری در فضای تولید به خود اختصاص داده‌اند پرداخت مالیاتی مناسب‌تری نسبت به گروه مذکور داشته‌اند.