بررسی آثار رفاهی سیاست قیمت گذاری گندم

در دو دهه گذشته برای حمایت از تولیدکنندگان محصولات کشاورزی و به ویژه محصولات استراتژیک، سیاست های مختلفی در کشور بکار گرفته شده است.جهت حفظ رابطه مبادله بخش کشاورزی سیاست قیمت گذاری بر اساس هزینه سیاست هایی است که دولت موظف به انجام آن بوده است. در این مطالعه، با استفاده از آمار سری زمانی 1350-1377 و تخمین توابع عرضه و تقاضای گندم، تاثیر سیاست قیمت گذاری این محصول استراتژیک بر تولیدکنندگان،مصرف کنندگان و دولت مورد ارزیابی قرار می گیرد. بر اساس نتایج به دست آمده، کشش عرضه محصول نسبت به قیمت و سطح زیر کشت در دوره مورد مطالعه به ترتیب معادل 170/17 و 1/85 و کشش قیمتی تقاضای گندم معادل -0/013 بوده است.نتایج این مطالعه نشان می دهد که در سال 1377، قیمت تضمینی تعیین شده از طرف دولت 26 درصد پایین تر از قیمت تعادلی بازار بوده است که منجر به زیانی معادل 1930 میلیارد ریال برای تولیدکنندگان گندم و منافعی معادل 8300 میلیارد ریال برای مصرف کنندگان در پی داشته است. مبلغ 136 میلیارد ریال نیز هزینه اضافی تحمیل شده به دولت(عدم کارایی)به دلیل دخالت در بازار گندم می باشد.