ارایه و اعتبارسنجی مدل سنجش تعامل پذیری در روابط بین سازمانی (مطالعه موردی: شرکتهای تولیدی مستقر در استان قزوین)

همکاری شرکتهای فعال در صنایع تولیدی به دلایل مختلف اجتنابناپذیر است. اما این مشارکت همواره با توفیق لازم همراه نیست. یکی از مهمترین دلایل این امر عدم تعاملپذیری میان آنها است. تعاملپذیری در سطوح مختلف مطرح میشود و شامل شاخصهای مختلفی است. در ابتدا تعاملپذیری بیشتر در زمینه فناوریهای اطلاعاتی مطرح بود اما امروزه از دیدگاههای سازمانی و مدیریتی هم مورد بحث است. در این پژوهش، مدلی برای سنجش تعاملپذیری ارایه شده که شامل چهار عامل تعاملپذیری سیستمهای اطلاعاتی و ارتباطی، تعاملپذیری سازمانی، تعاملپذیری فرهنگی و تعاملپذیری شبکه همکاری و 17 متغیر است. این مدل با استفاده از دادههایی از صنایع تولیدی فعال در استان قزوین و به کمک تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم با استفاده از نرمافزار لیزرل تحلیل شد. نتایج مطالعه نشان میدهد تمام شاخصهای شناساییشده، رابطه معناداری با عوامل موردنظر دارند. همچنین، بعد از اصلاحات جزیی، مدل موردنظر تناسب خوبی با دادهها داشته و پایایی مدل با استفاده از روش پایایی ترکیبی محاسبه و نسبتاً خوب تشخیص داده شد.