محاسبه اثر افزایش قیمت انرژی و پرداخت یارانه نقدی بر تقاضای انرژی

به طور کلی تقاضای هر حامل انرژی تابعی از قیمت آن، سطح فعالیت بخش‌های اقتصادی، قیمت انرژی‌های جایگزین، هزینه‌های کار و سرمایه، هزینه مواد واسطه در تولید، سهم حامل انرژی در هزینه تولید، کشش‌های جانشینی و همچنین قدرت خرید خانوارها است. هدف این تحقیق محاسبه میزان تغییر در تقاضای انرژی در فعالیت‌های تولیدی، در اثر اصلاح قیمت‌ها و پرداخت یارانه نقدی به خانوارها است. برای پیش‌بینی این تغییرات، یک مدل تعادل عمومی محاسبه‌پذیر ایستا طراحی شده است. در این الگو مدل‌سازی بازار انرژی تا حد ممکن به تفصیل صورت گرفته است؛ اولا، حامل‌های انرژی به تفکیک در مدل لحاظ شده‌اند؛ ثانیا، قیمت انرژی برای هر بخش اقتصادی به صورت تبعیضی وضع شده است؛ در نهایت اینکه سیاست کنترل قیمت‌ حامل‌های انرژی نیز در مدل شبیه‌سازی شده‌ است. داده‌های مورد استفاده در کالیبراسیون مدل، از ماتریس داده‌های خرد انرژی وزارت نیرو استخراج شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که در مورد بخش صنایع شیمیایی و بخش حمل و نقل بیشترین کاهش در تقاضای حامل‌های انرژی وجود داشته است. در مجموع برق و در برخی از بخش‌ها بنزین، جانشین سایر حامل‌های انرزی خواهند شد. به عبارت دیگر تقاضای برق در همه بخش‌ها در بلندمدت نسبت به کوتاه مدت افزایش یافته است؛ اما تقاضای گازوییل و نفت سیاه در همه بخش‌ها در بلندمدت نسبت به کوتاه مدت کاهش خواهد یافت.