ارزیابی طرحهای خودکفایی کمیته امداد امام خمینی (ره) در افزایش امنیت غذایی روستاییان

در ادبیات توسعه و برنامه ریزی، “ارزیابی” یکی از ضرورتهای فرایند برنامه ریزی محسوب می شود. بدون انجام این فرایند، برنامه ریزی و تصمیم گیری نه تنها کامل نخواهد بود، بلکه پویایی را از تصمیم گیری بهینه و فرایند بازخورد توسعه پایدار حذف می کند. با توجه به اهمیت موضوع و برای اصلاح طرحهای آتی، تصمیم گیری و برنامه ریزی توسعه پایدار، ارزیابی بیش از پیش ضروری به نظر می رسد. اگرچه آثار این طرح ها می تواند مثبت یا مطلوب و بالعکس منفی یا نامطلوب باشد، هدف این مقاله ارزیابی آثار طرحهای خودکفایی کمیته امداد امام خمینی (ره) در بخشهای مرکزی و نوبندگان شهرستان فسا می باشد تا میزان مؤثربودن طرحها در توسعه به ویژه از بعد امنیت غذایی مورد توجه قرار گیرد. بر اساس چنین هدفی فرضیه مقاله عبارت از وجود رابطه معنی دار بین طرحهای اجراشده کمیته امداد امام خمینی (ره) و امنیت غذایی روستاییان (مددجویان) می باشد.کمیته امداد امام خمینی (ره)، یکی از نهادهایی است که اقدام به اجرای طرحهای خودکفایی، از جمله طرحهای کشاورزی، خدماتی، صنعتی در روستاها از جمله در 35 روستای شهرستان فسا کرده است. در این مقاله، آثارطرحهای خودکفایی کمیته امداد با توجه به فرضیه مطرح شده با دو شاخص وضعیت الگوی کالاهای مصرفی بادوام، وضعیت الگوی مصرف مواد غذایی (در دو دوره قبل و بعد از اجرای طرحهای خودکفایی) توسط کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرستان فسا مورد سنجش قرار گرفته است.روش شناسی مقاله، توصیفی و تحلیلی بوده و با استفاده از شیوه پانل، وضعیت معیشیتی مددجویان قبل و بعد از اجرای طرح ها مورد بررسی قرار می گیرد. تکنیکهای ناپارامتری، از جمله ویلکاکسون، فریدمن، مک نمار، جهت مقایسه مورد استفاده قرار گرفته که نتایج نشان می دهند فرضیه با ضریب اطمینان 95% مورد پذیرش است.