مقایسه روشهای ارزشیابی و مزیت نسبی بالقوه صادرات صنعتی

در شرایط وجود تحریفهای گسترده قیمتی در اقتصاد، شناخت مزیتهای نسبی با دشواری صورت می پذیرد و نیازمند بکارگیری معیارهای اجتماعی است. سه معیار هم خانواده یعنی drc, scb, nsp بیشترین کاربرد را در این شرایط داشته اند. در این مقاله، ابتدا، روش شناسی این معیارها بحث شده و سپس مشکلات الگوسازی بر اساس آنها بررسی می شود. آنگاه رهیافت محاسباتی جدید مبتنی بر حسابداری صنعتی ارایه گردیده و برای فعالیت هایی منتخب از صنایع متنوع در کشور ایران، مورد آزمون قرار می گیرد.