بررسی امکان تجارب محصولات کشاورزی در بین اعضای اکو

این مقاله رابطه ای نظری تعیین کرده که سهم مصرف در تولید را با سهم واردات و صادرات در تولید مرتبط می کند. رابطه مزبور برای هریک از اقلام کالاهای کشاورزی به طور متوسط در طول دوره زمانی 99-1995 برای هر کدام از اعضای اکو محاسبه شده است . نتیجه حاصله این که اولا سازمان اکو در تجارت محصولات کشاورزی باکسری تجاری مواجه بوده زیرا تعداد محصولات کشاورزی وارداتی به صادراتی آن برابر با دو می باشد. ثانیا در مورد اکثر کالاهای کشاورزی وارداتی و استراتژیک سیاسی در بین اعضای اکو کشورهای بالقوه صادرکننده برای جبران نیازهای وارداتی کشورهای عضو دیگر وجود ندارد. عمده اقلام وارداتی بیش از 90 درصد اعضای اکو شامل کالاهایی نظیر گندم، ذرت ، شکر خام، روغن آفتابگردان و روغن سویا می باشد که موجب وابستگی آنها به کشورهای عمده صادرکننده است. تقاضای روزافزون جهت مصارف نهایی واسطه ای نیاز ارزی آنها را افزایش داده که روابط خارجی این کشورها را در صحنه بین المللی تحت تاثیر قرار می دهد.