تحلیل قانون یک قیمتی در بازار محصولات زراعی ایران

بازار محصولات کشاورزی یک بازار فاصله ای است که در آن تولید کنندگان و مصرف کنندگان درمکان های مختلف توزیع شده اند . هدف از این تحقیق تحلیل قانون یک قیمتی از طریق ارزیابی پیوستگی و نوع پیوستگی بازارهای 5 محصول منتخب زراعی برنج ، پیاز ، زعفران ، سیب زمینی و عدس و همچنین کل محصولات بخش کشاورزی ایران در 9 شهر مهم کشور اصفهان ، اهواز ، ارومیه ، تبریز ، تهران ، شیراز ، رشت ، کرمان و مشهد بوده است . در این تحقیق از اطلاعات سری زمانی ماهانه در دوره زمانی فروردین 1361 تا اسفند 1378 استفاده شده است و آزمون فرضیه ها براساس الگوی راوالیون و سریهای زمانی پایا صورت گرفته است . بدین ترتیب در مجموع برای انجام این تحقیق تاز ده هزار داده آماری استفاده شده و شاخص خرده فروشی کالاها و خدمات مصرفی از منابع اطلاعاتی موجود در بانک مرکزی استخراج ، سازماندهی ودر بسته نرم افزاری eviews ثبت شده است . طبق نتایج حاصل ، فرضیه پیوستگی قوی و کوتاه مدت در بین اکثر بازارها رد شده است . به این ترتیب بازار محصولات زارعی درایران از شرایط مطلوب دور بوده است . پیوستگی بازارها در بلند مدت حدود 39% براورد شده است که نوع ارتباط بین بازارها اغلب از الگوی بازار حاکم قیمت گذار پیروی می کند ؛ بر پایه اطلاعات مورد استفاده دراین مطالعه ، در تمام بازارها به استثنای بازار پیاز ، بازارهای تولیدی حاکم بوده و منشا تغییرات قیمت بوده اند.