تحلیلی مقایسه ای از توسعه صنعتی استانهای مختلف کشور

در راستای تحقق اهداف ملی و به ویژه اهداف برنامه سوم توسعه کشور ، هماهنگ نمودن اهداف ملی با واقعیت های منطقه ای امری اجتناب ناپذیر می باشد .بر همین اساس ، تخصیص منابع باید بر اساس توانمندی ها و مزیت های نسبی مناطق صورت پذیرد . از طرفی ، با انتخاب بخش صنعت به عنوان محور توسعه در مستندات برنامه سوم ، تدوین برنامه توسعه مناطق بر اساس ظرفیت های بالقوه و بالفعل در این بخش امری بی بدیل می باشد ولی از آنجا که فعالیت های اقتصادی ، به طور خاص و منابع و امکانات به طور عام ، از لحاظ توزیع فضایی از درجه تمرکز نامطلوبی برخوردار می باشند لذا ، هر منطقه متناسب با ویژگی های خاص نیازمند برنامه های ویژه ای است که لازمه هر گونه اقدامی در این زمینه نیز شناسایی وضعیت گذشته و موجود مناطق مختلف بر اساس روش های علمی مناسب می باشد . در همین راستا ، مقاله حاضر با استفاده از اطلاعات سالهای 1373 و 1376 سطح توسعه صنعتی استانهای کشور به کمک دو روش تلفیقی تحلیل عاملی و تاکسونومی عددی و نیز روش تحلیل عاملی به تنهایی ، تعیین می گردد . یافته ها بیانگر این واقعیت اند که تفاوت فاحشی در سطح توسعه صنعتی استان های مختلف کشور وجود دارد .