تقاضا برای نیروی کار، ریسک تولید و کارایی اشتغال در صنایع بزرگ ایران

این مقاله سعی دارد تا برآوردی از یک سیستم توابع تقاضای نیروی کار و کارایی اشتغال تحت ریسک تولید ارائه دهد . برای دستیابی به این هدف ، الگوی سیستم تقاضای نیروی کار با استفاده از داده های تلفیقی صنایع نه گانه طی دوره 72-1350 در قالب یک الگوی جزء خطای دو سویه با اثرات ثابت برآورد شده است .با این فرض که تقاضای نیروی کار تابعی از متغیرهای محصول ، دستمزد ، سرمایه و زمان بوده و تابع ریسک تولید علاوه بر متغیرهای قبلی به مخارج دولتی ، عرضه پول و نسبت صادرات صنعتی به ارزش افزوده ی آنها نیز وابسته می باشد . برآورد پارامترهای تابع تقاضای نیروی کار از یک فرایند چند مرحله ای و برآورد تابع ریسک تولید از طریق روش غیر خطی بدست آمده است . نتایج حاصل از برآورد نشان میدهد که علامت کشش های تقاضای نیروی کار نسبت به محصول ، دستمزد ، سرمایه و تکنولوژی مطابق انتظاریعنی بی کشش بوده اند . علامت پارامترهای تابع ریسک تولید نیز مورد انتظار بوده و نرخ های کارایی بسیار پایین بدست آمده که بیانگر این است که سه صنعت از متوسط نیروی کار مورد نیاز بیشتر استفاده کرده اند .