بررسی و تعیین مزیت نسبی محصولات زراعی در استان فارس

بخش کشاورزی در میان بخش های اقتصادی ایران جایگاه ویژه ای دارد. استان فارس یکی از قطب های کشاورزی ایران به شمار می آید که در زمینه محصولات زراعی سهم عمده ای در کشور دارد . با توجه به اهمیت محصولات زراعی در استان فارس و به منظور تعیین مزیت نسبی این محصولات از دو روش ‍‍‍‍‹‹ نسبت هزینه منابع داخلی ›› و ‹‹ نسبت هزینه به منفعت اجتماعی ›› برای سال زراعی 79-1378 استفاده گردیده است .محاسبه معیارهای مذکور نشان میدهد کهچهار محصول از 18 محصول زراعی مورد بررسی ، شامل گندم دیم ، جو دیم ، چغندر قند و‌آفتابگردان در نرخ برابری نسبی ارز دارای مزیت نسبی نبوده و گوجه فرنگی بالاترین مزیت نسبی را به خود اختصاص داده است و خیار ، سیب زمینی و عدس آبی در مراحل بعدی قرار دارند . مقایسه مزیت نسبی محصولات که اطمینان نسبی به قیمت فروش داشته ، الگوی کشت با اولویت های مزیت نسبی انطباق بیشتری داشته و برای محصولاتی مانند گوجه فرنگی ، پیاز و سیب زمینی که ریسک قیمتی بیشتری دارند ، میان الگوی کشت و ترتیب مزیت نسبی اختلاف بیشتری مشاهده می شود. در پایان مقاله جهت انطباق بیشتر الگوی کشت با ترتیب مزیت نسبی محصولات ، پیشنهاداتی ارائه گردیده است.