سیاست کیفری افتراقی در قبال قاچاق کالا و ارز سازمان‌یافته

با توجه به اهمیت بزه قاچاق کالا و ارز، قانون‌گذار درخصوص این بزه رویکرد افتراقی سخت‌گیرانه اتخاذ نموده است و لیکن در برخی از موارد، درخصوص برخی از مصادیق این بزه رویکرد سخت‌گیرانه‌تر اتخاذ شده است که قاچاق سازمان‌یافتۀ کالا و ارز یکی از این موارد است. این مقاله با رویکرد توصیفی‌تحلیلی درصدد شناسایی مفهوم قاچاق سازمان‌یافته و در ادامه تدابیر اتخاذی توسط قانون‌گذار برای مقابله با آن و چالش‌های فراروی مقابله با آن است. قانون‌گذار در قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز برای اولین بار مفهوم قاچاق سازمان‌یافتۀ کالا و ارز را وارد ادبیات تقنینی ایران نمود و با هدف پاسخ‌دهی سخت‌گیرانه، تدابیر متمایز ماهوی و شکلی را پیش‌بینی کرد. جرم‌انگاری مطلق این رفتار، تشدید مجازات اعضای سازمان‌ده، هدایت‌کننده و سردسته و نیز دیگر اعضای گروه سازمان‌یافته، پیش‌بینی صلاحیت رسیدگی برای دادگاه انقلاب، شناسایی دستگاه‌های کاشف خاص و پیش‌بینی اختیارات و تکالیف ویژه برای کاشفین ازجمله تدابیر افتراقی قانون‌گذار است. با وجود حجم گستردۀ قاچاق ارتکابی در کشور به دلایلی چون تفسیر مضیق دیوان عالی کشور از بزه قاچاق کالا و ارز، عدم آشنایی کاشفین با شاخصه‌ها و معیارهای تشخیص قاچاق سازمان‌یافته و شتاب‌زدگی مراجع رسیدگی‌کننده در رسیدگی به بزه قاچاق کالا و ارز، در عمل بسیاری از پرونده‌های مکشوفه قاچاق به‌صورت عادی رسیدگی می‌شوند.

differential criminal policy against organized smuggling of goods & currency

given the importance of the offence of smuggling of goods and currency, the legislature has taken a strictly differential approach to this offence, but in some cases, the legislature has taken a more differential approach to some instances of this offence. organized smuggling of goods and currency is one of them. with a descriptive and analytical approach, this article seeks to identify the concept of organized smuggling and then the measures taken by the legislature to combat it and the challenges in front. in the law of combat against smuggling of goods and currency, for the first time, the legislator introduced the concept of organized smuggling of goods and currency to the iranian legal literature and, with the aim of a strict response, envisaged differential substantive and formal measures, such as: absolute criminalization of this behavior, intensification of punishment of organized members and leaders of the organized group, the anticipation of jurisdiction for the revolutionary court, identification of special discoverer organizations and provision of special powers and duties for them. despite the large volume of smuggling in the country for reasons such as the narrow interpretation of the offence of smuggling of goods and currency from the supreme court, the lack of familiarity with the characteristics and criteria for detecting organized smuggling and the haste of attending authorities of smuggling of goods and currency, in practice, many detected smuggling cases are considered normally.