گفتمان سیاست جنایی قوۀ قضائیه در «دستورالعمل نحوۀ مشارکت و تعامل نهادهای مردمی با قوۀ قضائیه»

در پهنۀ سیاست جنایی ایران مشارکت نهادهای جامعوی در زمینۀ پیشگیری از جرم، سازش میان نقش‌آفرینان دعوای کیفری، حمایت از بزه‌دیدگان، بازپروری مجرمان و اجرای واکنش‌های عدالت کیفری از مهم‌ترین راهبردهاست، اما نبود سیاست جنایی تقنینی شفاف در زمینۀ مشارکت نهادهای جامعوی، بودن تردید در میان نهادهای دولتی به‌منظور برقراری تعامل با نهادهای جامعوی و استفاده از ظرفیت این نهادها نسبت به مهار پدیدۀ مجرمانه و پاسخ دادن به آن، نبود آگاهی عمومی نسبت به توان نهادهای مذکور در پهنۀ عدالت کیفری از مهم‌ترین چالش‌ها در این زمینه است. از‌این‌رو، آموزش مقام‌های قضایی، تفسیر قوانین به‌منظور تقویت مشارکت نهادهای جامعوی، تهیه و تدوین قانون جامع برای توسعۀ استفاده از ظرفیت‌های نهادهای جامعوی، گسترش آگاهی‌های عمومی نسبت به این نهادها از جملۀ راهکارها به شمار می‌روند و بر همین اساس، «دستورالعمل نحوۀ مشارکت و تعامل نهادهای مردمی با قوۀ قضائیه» که در تاریخ 27 بهمن 1398 برای تقویت رویکرد مشارکت‌مدارانه در فرایند پیشگیری از جرم و مقابله با بزهکاری تصویب شده است نیز می‌تواند عرصه‌ای برای تقویت تعامل نهادهای قضایی با نهادهای جامعوی ایجاد کند. در این نوشتار، گفتمان کنش‌مدارانه و واکنش‌مدارانۀ سیاست جنایی قوۀ قضائیه در دستورالعمل مذکور مورد بررسی قرار می‌گیرد.

The discourse of the criminal policy of the judiciary In Instructions non-governmental institutions interact with the judiciary

The discourse of the criminal policy of the judiciary In Instructions nongovernmental institutions interact with the judiciaryAbstractIn the Iranian criminal policy, the participation of public institutions in the field of crime prevention, compromise between the actors of criminal cases, protection of victims, rehabilitation of criminals and implementation of criminal justice responses have been mentioned to some extent. Despite, the participation of these institutions faces many challenges from different angles. Lack of clear legislative criminal policy regarding the participation of public institutions, skepticism among government institutions in order to interact with public institutions and use the capacity of these institutions to curb and respond to the criminal phenomenon, lack of public awareness of the capabilities of these institutions in the criminal justice is one of the most important challenges. Therefore, training judicial officials, interpreting laws to strengthen the participation of public institutions, preparing and drafting a comprehensive law to develop the use of the capacities of NGO s, and raising public awareness about these institutions are among the solutions and the & Instructions nongovernmental institutions interact with the judiciary&, which was approved to strengthen the participatory approach in the process of crime prevention and combating crime, can create an arena for strengthening the interaction of judicial institutions with NGO s. In this article, A) actionoriented and B) Reactive approaches to criminal policy in the Instructions are examined.