مطالعۀ تطبیقی اجرای حقوق ممتاز دریایی در دادرسی ورشکستگی

حقوق ممتاز دریایی از جمله وثایق حکمی نسبت به اموال دریایی محسوب می‌شوند و تابع نظام خاص پرداخت و قواعد ویژۀ دادرسی هستند و از طریق ایجاد حق ممتاز و اجرای سریع آن موجب تشویق طلبکاران دریایی به کمک به کشتی برای تداوم سفر دریایی می‌گردند. در مقابل، دادرسی ورشکستگی نیز متضمن قواعد خاصی در رابطه با تصفیه یا بازسازی تجاری تاجر است که مشمول قواعد ملی کشورها مبنی بر توقف همۀ دادرسی‌های در جریان و اعمال مقررات خاص مربوط به رسیدگی جمعی به کلیۀ دیون در دادرسی واحد است که می‌تواند تعارضاتی را در مرحلۀ اجرا با قواعد حقوق دریایی ایجاد کند. این تحقیق اَشکال مختلف تعارض این دو رژیم حقوقی و نحوۀ حل آن را با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و با روش توصیفی‌تحلیلی و به‌صورت تطبیقی در نظام حقوقی کشورهای ایران، انگلیس و فرانسه مورد بررسی قرار می‌دهد. نتایج پژوهش حکایت از آن دارد که، با توجه به خاص‌بودن هر‌یک از قوانین ورشکستگی و دریایی، تدوین قاعده‌ای برای حدومرزگذاری هریک از دو نظام فوق ضروری به نظر می‌رسد. در این راستا، پیشنهاد می‌شود که، با توجه به اقتضائات حقوق دریایی و مبانی ایجاد حق ممتاز، ضمن عدم اِعمال قواعد ورشکستگی بر اجرای حقوق عینی نسبت به کشتی، کلیۀ حقوق تامینی بر اموال دریایی صرف‌نظر از زمان ایجاد آن (قبل یا بعد از شروع ورشکستگی مالک)، تحت رژیم خاص حقوق دریایی که به آن تعلق دارد مورد بررسی قرار گیرد.

Comparative Study of Enforcement of Maritime Liens in Bankruptcy Procedure

Maritime liens are real security against the maritime estate and subject to the special system of payment and particular procedural rules which encourage the maritime creditors to help the vessels for continuing the voyage by providing the maritime liens and enforcing them immediately. Bankruptcy litigation, on the other hand, contains specific rules regarding the liquidation of commercial reconstruction of a merchant, which is subject to national rules for the termination of all ongoing litigation and the application of special provisions relating to the collective settlement of all debts in a single proceeding that can create the implementation phase with the rules of maritime law. This paper deals with the various kinds of these conflicts and provides the manners of solving them through the analytical and descriptive method and by using the library resources and the comparative study in the legal system of Iran, England, and France. Finally, the results of the research indicate that considering the specificity of each of the bankruptcy and maritime laws, it seems necessary to formulate a rule to delimit each of the above two systems. In this respect, it is proposed that security rights over the ships are addressed within the particular regime they belong to, regardless of the time of their creation (before or after the bankruptcy procedure over the shipowner commenced).