کیفرشناسی تشهیر و امکان‌سنجی نشر تصویر، حکم محکومیت و رسواسازی قضات متخلف

انتشار و اطلاع‌‌رسانی سزادهی مجرمین اقتصادی در رسانه‌‌ها و جراید در سال‌‌های اخیر، بحث‌برانگیز بوده است. این مقوله دربارۀ قضات و دادرسان از حیث ضرورتِ برخورد دوچندان با فساد در سطح حاکمیتی و در عین حال، حفظ حرمت جایگاه قضا، از جایگاه مهم و خطیری برخوردار است. از چشم‌‌اندازِ کیفرشناسان، هر‌یک از مجازات‌‌ها، دربردارندۀ معایب و محاسنی است و به نظر می‌‌رسد که بی‌‌توجهی به اهداف سزادهیِ رسواسازی و تشهیر دادرسان متخلف، موجبات چیرگی زیان‌‌ها بر فواید آن را فراهم خواهد کرد. در این راستا، پیرامون کارایی سزای «تشهیر» بر دادرسان، در پرتو نظریات کیفرشناسی مرتبط، آراء متعددی وجود دارد و همین موجبی برای درپیش‌گرفتن طریق حزم و احتیاط در اجرای چنین کیفرهایی است. این نوشتار در پی آن است تا با نگرش در قوانین موضوعۀ کشور در باب تشهیر و همچنین رویه‌‌ها و رویکردهای متصدیان امر در نظام قضایی به اثبات این قضیه بپردازد که رسواسازی دادرسان لغزشکار و متخلف، با توجه به قوانین موجود، نظریات کیفرشناسی و بازخوردهای پسینی‌‌اش ممکن است کارایی کمتر و آسیب‌‌پذیری بیش‌تری در اثر اجرای آن داشته باشد.

The Penology of “Tash’hir” and Scandal Disclosure for Convicted Judges

In recent years, the debate of publishing and reporting the punishments of economic offenders in the media has been challenged. This matter enhanced its importance about judges and prosecutors for the necessity of dealing with corruption at the level of sovereignty and, at the same time, the importance of maintaining the place of judgment. From their point of view, the release of images and names of the convicts was also sensitive. From criminologists’ perspective, each punishment contains advantages and disadvantages. Meanwhile neglecting the purposes of scandal’s pathology and Tash’hir, in Iranian penal system that is imposed on corrupt judges, leads to overcoming incommodities instead of gaining benefits. This article seeks to review the country’s laws regarding to Tash’hir and recent approaches of the judicial authorities and to conclude that according to the current rules and doctrines, the public disclosure of corrupt judges may be more offensive than promoting.