نقش استعارۀ مفهومی در تولید گفتمان انتقادی صمد بهرنگی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
غنی زاده ابوالفضل
|
منبع
|
نقد، تحليل و زيبايي شناسي متون - 1399 - دوره : 3 - شماره : 4 - صفحه:4 -20
|
|
|
چکیده
|
به نگاشت قلمروهای متناظر (مبدا و مقصد) در نظام مفهومی و توسعۀ معنایی استعاره گفته میشود. هاولند و همکاران(1953) و همچنین وود و ایلگی(1981) در حوزۀ توسعۀ معنا و تولید گفتمان معتقدند که استعاره گر با استفاده از اعتبار اوّلیه، ثانویه و نهایی، همچنین قدرت متقاعدسازی از طریق ارتقای اطمینان دانشی در نظام شناختی استعاره گیر با استفاده از دامنۀ منبع و بهکارگیری کانال ارتباطی موثر همچنین رعایت شاخصهای بافتی و استعانت از راهبردهای کمکی بلاغت به توسعه و افزایش ضریب معنایی (مفهومسازی و تولید گفتمان) متن کمک میکند. در پژوهش حاضر استعارۀ مفهومی قصۀ «پسرک لبوفروش» صمد بهرنگی و نقش آن در تولید گفتمان انتقادی (تئوری نورمن فرکلاف) مورد بررسی قرار میگیرد؛ در این راستا پس از طرح مقدمه و اشاره اجمالی به مفاهیم پژوهش و تبیین نقش اقناعی استعاره در تولید گفتمان انتقادی قصه، نتیجهگیری میشود که قلمرو منبع (حسی) استعارههای صمد بهرنگی در قصه «پسرک لبوفروش» گزارۀ ظلم و قلمرو مقصد آن نابرابری اجتماعی و فاصلۀ فاحش طبقاتی است که از نظام سیاسی سوسیال دموکرات نشات گرفته است. نویسنده با تولید این نگاشتها در افکار عمومی به مطالبۀ توسعه عدالت اجتماعی از طریق تغییر نظام حاکم جامعه کمک میکند.
|
کلیدواژه
|
صمد بهرنگی ,داستان، پسرک لبوفروش ,استعارۀ اقناعی ,گفتمان انتقادی
|
آدرس
|
دانشگاه پیام نور مرکز تبریز, ایران
|
پست الکترونیکی
|
ab.gh9966@gmail.com
|
|
|
|
|