تاثیرپذیری اقبال لاهوری از مولوی در ترسیم چهرۀ انسان کامل

بین اشعار مولوی و اقبال لاهوری شباهت‎های فراوانی وجود دارد که این دو شاعر بزرگ را به هم نزدیک کرده‌است. سئوال اصلی پژوهش آن است که اقبال و مولوی چه هدفی را در شعر می‎جسته‎اند و چه عواملی سبب پیوند فکری و محتوایی آن دو شده است؟ دیگر آن که هر کدام از این دو چه تصویری از انسان کامل در اشعار خود ترسیم نموده‎اند؟ بررسی اشعار این دو شاعر و مقایسۀ آن‌ها بیانگر آن است که اقبال در ساختار و محتوای اشعار خود تحت تاثیر مولوی بوده به حدّی که در بسیاری از اشعارش از ملّای روم به صراحت یاد کرده است؛ تشابه فلسفۀ فکری و اعتقادی نیز سبب پیوند این دو شاعر شده است؛ اندیشۀ هر دو شاعر از آبشخور دین و عرفان اسلامی سرچشمه گرفته و آن‏ها را مقبول عام و خاص ساخته است. اقبال همانند مولوی در پی ایجاد تحوّل در فرد برای رسیدن به تکامل اجتماعی و بنیان نهادن یک جامعۀ آرمانی و متعالی بوده و برای ساختن چنین جامعه‎ای تصویری از یک انسان کامل در اشعار خود ترسیم نموده ‎است. در این پژوهش چگونگی ترسیم انسان کامل در شعر اقبال لاهوری و میزان تاثیرپذیری او از مولوی، بررسی و تبیین شده است.