واکاوی؛ نقش شیعیان مهاجر ایرانی در ایجاد صلح بین دولت های شیعه دکن (10(ص)8 – 8(ص)5 ق)

همزمان با تشکیل دولت‌های شیعه عادل‌‌شاهی، نظام ‌شاهی و قطب‌ شاهی، مهاجرت ایرانیان شیعه به جنوب هند جدی تر شد؛ حکام شیعه دکن به مهاجران ایرانی به منظور تثبیت حاکمیت شیعی و تحکیم مبانی و ترویج مذهب تشیع و نیز دفاع از آن در برابر دولت های غیرشیعی، نیاز داشتند. این مهاجرت موجب تحولاتی در زمینه فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی همسو با سیاست‌های مذهبی و خارجی این دولت‌ها‌ شد و جنوب هند به‌ منطقه ای امن برای ساکنان این نواحی تبدیل گردید. مقاله حاضر با رویکرد «توصیفی تحلیلی» و بر پایه مطالعات کتابخانه‌ای در پی واکاوی و تحلیل تکاپوهای شیعیان مهاجر ایرانی در ایجاد صلح میان دولت های شیعه دکن بوده و به این پرسش پاسخ می‌دهد که: هدف شیعیان ایرانی از ایجاد صلح بین دولت های شیعه دکن چه بوده است؟ یافته های پژوهش حاکی از آن است که شیعیان نخبه مهاجر ایرانی با درک شرایط ویژه و خطرات احتمالی، به ‌عنوان سفیران صلح نزد دیگر حکام شیعه دکن در صدد نزدیکی حکومت‌های شیعه و نیز اتحاد آنان در برابر حکومت های غیرشیعه، به ویژه اهل سنت برآمدند و بدین‌سان، با ایجاد قدرتی متحد و تشکیل سپر دفاعی مانع ابتلای آنان به جنگ های طولانی شدند. دستاورد مهم این صلح برخورداری مردم مناطق تحت حاکمیت دولت های شیعه دکن از امنیت اجتماعی بود. همچنین ایرانیان با انجام این ماموریت به دنبال تثبیت و تقویت حکومت شیعی بر محور آموزه های مذهب تشیع بودند تا بدین‌وسیله از فروپاشی حکومت شیعیان در منطقه دکن جلوگیری کنند.

Exploration of the Role of the Shi‘a Emigrants of Deccan In Creating Peace among the Shi‘a States of Deccan (8(ص)510(ص)8 AH)

Concomitant with the formation of the Shiite states of AdelShahids, NezamShahids and QutbShahids, the emigration of the Shiite Iranians to the South India became more serious. The Shiite rulers of Deccan needed the Iranian emigrants for fixation of the Shiite governance and strengthening the foundations and promotion of Shiism as well as defending it against the nonShiite states. This emigration caused evolutions in regard with political and social activities in line with religious and foreign policies of those states, and made the South India a safe area for inhabitants of those regions. The present article uses a descriptiveanalytical approach based on library studies to explore and analyze the Iranian emigrant Shiites’ measures in creating peace among the Shiite states of Deccan and answers the following questions: what was the purpose of the Iranian Shiites in creating peace among the Shiite states of Deccan? The findings of the study show that elites among the Iranian emigrant Shiites – with their perception of the special conditions and probable risks – served as the emissaries of peace before other Shiite rulers of Deccan to unite the Shiite states against the nonShiite states, especially the Sunnite ones. In this way, by creating a united power and forming a defensive shield, they prevented lengthy wars. The important achievement of this peace was that people in the regions under the rule of the Shiite states of Deccan enjoyed social security. Besides, by performing this mission, the Iranians were seeking to fix and strengthen the Shiite state on the basis of the Shiite doctrines, so that they may prevent the collapse of the Shiite rule in Deccan.