بررسی و واکاوی نقش آصفجاهیان در حفظ و گسترش فرهنگ ایرانی شیعی در دکَن

از زمان تشکیل اولین و آخرین حکومت مسلمان در جنوب شبه‌قاره هند (دکن)، بهمنیان (748-934ق) و آصفجاهیان (1137-1368ق) این منطقه بیش از ششصد سال کانون فرهنگ ایرانی و شیعی گشت. خاندان آصفیه، آخرین حکومت شیعی بودند که حدود 234 سال (1133-1368ق) در دکن حکم‌رانی‌ کردند و فرهنگ ایرانی شیعی را در جنوب شبه‌قاره هند رواج دادند. میرقمرالدین آصفجاه سرسلسله خاندان نواب و میرعثمان علی‌خان آصفجاه هفتم معروف به «‌نظام هفتم»، آخرین آن‌ها بود. بیش‌تر آصفجاهیان، به فرهنگ ایرانی شیعی علاقه‌مند بودند و به فارسی شعر می‌سرودند و دیوان فارسی از آن‌ها به‌جای مانده است. آنان هم‌‌چنین در حفظ و اجرای مناسک شیعی، بسیار کوشا بودند. بررسی نقش آصفجاهیان در حفظ و گسترش فرهنگ ایرانی شیعی، پرسشی اساسی است که این مقاله در پی پاسخ دادن به آن است. شیوه و روش تحقیق در این مقاله برای دست‌یابی به پاسخی منطقی و علمی، گزینش منابع مکتوب، نقد، واکاوی و تحلیل آن‌هاست. هدف از این پژوهش، بررسی چگونگی نفوذ فرهنگ ایرانی شیعی در دربار این دولت و گسترش آن در سرزمین‌های تحت قلمرو آنان است. یافته‌ها نشان می‌دهد که توجه، علاقه و حمایت آصفجاهیان، عامل مهمی در حفظ و گسترش فرهنگ ایرانی شیعی در جنوب هند بوده‌ است.

Investigation and Exploration of Asefjahids’ Role in Preserving and Diffusing the IranianShi’a Culture in Deccan

Since the formation of the first and the last Muslim government in the south of Indian Peninsula (Deccan) – i.e. Bahmanids (748934 AH) and Asefjahids (11371368 AH) – that region was the center of Iranian and Shi’a culture. The Asefiya dynasty was the last Shi’a government who ruled in Deccan for about 234 years (11331368) and diffused the IranianShi’a culture in the south Indian Peninsula. Mir Qamaruddin Asefjah, the head of Nawwab dynasty, and Mir Uthman Alikhan the seventh Asefjah, known as “seventh Nezam”, were the last ones. Most Asefjahids were interested in IranianShi’a culture and would compose Farsi poems, leaving collections of those poems. Besides, they made much effort to preserve and exert Shi’a rites. An investigation of Asefjahids’ role in preserving and diffusing IranianShi’a culture is the basic task pursued in this article. The research method in this article for achieving a logical and scientific answer is selecting written sources, and then reviewing, exploring and analyzing them. This study aims at investigating how the IranianShi’a culture infiltrated that government’s court and how it spread in the land under their dominance. The findings show that Asefjahids’ attention, interest and support were important factors in preserving and diffusing IranianShi’a culture in the south of Indian Peninsula.