تبیین اندیشه شیعی در سه دهه نقاشی ایران دوره معاصر (57 87ش)

اندیشه شیعی در چند دهه اخیر، تاثیر انقلابی و ساختارشکن بر نقاشی معاصر ایران داشته و در سه دهه از عمر انقلاب یعنی سال‌های 57 تا 87 شمسی، نمود خاصی یافته است. تاثیرپذیری نقاشی ایران معاصر از فرهنگ شیعی و در راس آن واقعه کربلا آشکار و هویداست. بیرق ها، سلاح ها، مرکب ها و رنگ های سرخ و سبز در این آثار، همگی در حکم نشانه هایی برای بیان وقایعی هستند که از فرهنگ شیعی سرچشمه می گیرند. نشانه ها در قالب نماد و سمبل، محملی توانا و گویا برای شرح وقایع و مظلومیت شیعه هستند و نقاشی انقلاب به مدد این نشانه ها و مفاهیم آن ها به زبان استعاری، با مخاطب رابطه برقرار می کند. به لحاظ محتوایی، به کارگیری مضمون‌های شیعی مهم‌ترین ویژگی بارز نقاشی انقلاب است. در این مقاله، ضمن جمع بندی و تکمیل دیدگاه های پژوهش گران در مورد محتوای مضامین دینی شیعی در سه دهه از نقاشی انقلاب، آثار مربوط به این سال ها از طریق بررسی محتوای مضمون و اطلاعات متن جداول و نمودارها تجزیه و تحلیل می شوند. بررسی های انجام شده، نشان می دهد که محتوای آثار بیش تر تحت‌ تاثیر اندیشه و آموزه های شیعی بوده و از لحاظ تکنیک و شیوه اجرا نیز این آثار عمدتاً به صورت ترکیبی در قالب سبک های رئالیسم و سمبولیسم آفریده شده اند.