ارزیابی تحمل به کلروز در برخی پایه‌های سیب به دو روش گرسنگی آهن و تنش بی‌کربنات

سابقه و هدف: امروزه استفاده از کودهای شیمیایی حاوی آهن برای رفع علائم کمبود آهن در باغ‌های سیب به امری اجتناب‌ناپذیر تبدیل شده است، در حالیکه این امر جایگاهی در کشاورزی ارگانیک ندارد. اکثر باغ‌های میوه سردسیری ایران در مناطق آهکی استقرار یافته و علائم کمبود آهن در این اراضی به‌وفور قابل مشاهده است و مصرف مقادیر قابل‌توجهی کود شیمیایی حاوی آهن علاوه بر هزینه‌بر بودن، می‌تواند تعادل سایر عناصر غذایی خاک را نیز بر هم ‌زند.مواد و روش‌ها: به ‌منظور شناسایی پایه‌های مقاوم به کمبود آهن از دو روش گرسنگی آهن و تنش بی‌کربنات برای بررسی تحمل به کلروز ناشی از کمبود آهن در 9 پایه‌ سیب هیبرید گمی آلماسی و مالینگ مرتون 106 و والدین آنها در شرایط آبکشت استفاده شد. مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون دانکن در سطح احتمال پنج درصد با استفاده از نرم‌افزار آماری spss انجام شد.نتایج و بحث: به طور کلی نتایج نشان داد که پایه گمی آلماسی در مقایسه با پایه‌های مالینگ مرتون 106 و کلون‌های حاصل از هیبرید آنها نسبت به کمبود آهن ناشی از بی‌کربنات و گرسنگی آهن محتمل‌تر بود. از نظر آماری شاخص کلروفیل، غلظت کلروفیل، آهن کل و آهن فعال برگ‌های ششم از انتهای جوانه در پایه گمی الماسی اختلاف معناداری با پایه مالینگ مرتون و گاه با نتاج هیبرید این دو پایه داشت. ph و ec آبشویه گلدان‌ها تحت‌تاثیر نوع پایه قرار گرفته بود.نتیجه‌گیری: در هر دو روش بررسی پایه والد گمی آلماسی در مقایسه با سایر پایه‌ها از نظر شاخص کلروفیل، درجه‌بندی ظاهری ناشی از کمبود آهن، غلظت کلروفیل برگ ششم از انتهای جوانه، غلظت آهن کل و فعال برگ‌ها عملکرد بهتری را نشان داد.