تبیین عامل‌های موثر بر امکان بکارگیری انرژی‌های نو در بخش کشاورزی از دیدگاه کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی شهرستان ارومیه

سابقه و هدف:  استفاده از انرژی های نو از ضرورت های توسعة پایدار است. در همین راستا، هدف از این تحقیق، تبیین عامل های موثر بر امکان بکارگیری انرژی های نو در بخش کشاورزی از دیدگاه کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی شهرستان ارومیه بود. تا بتوان با تشخیص و شناسایی عامل های موثر در بکارگیری انرژی های نوین، راهکارهای مناسب جهت تقویت موارد مثبت و برطرف نمودن موانع ارائه نمود.مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش، تمام کارشناسان سازمان جهادکشاورزی شهرستان ارومیه بودند (101 = n). پرسشنامه ابزار اصلی پژوهش بود که روایی آن توسط پانل متخصصان مورد تایید گرفت. برای بررسی پایایی آن نیز تعداد 30 پرسشنامه تکمیل و مقدار آلفای کرونباخ برای بخش های مختلف (0.906 0.801) به دست آمد که نشان دهنده پایایی قابل قبول پرسشنامه بود. تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی (درصد، میانگین، انحراف معیار و ضریب تغییر) و استنباطی (همبستگی و رگرسیون) به کمک نرم افزارspss انجام شد.نتایج و بحث: اولویت بندی گویه ها در مورد عامل های اقتصادی موثر بر امکان بکارگیری انرژی های نو در بخش کشاورزی نشان داد که پیش بینی اعتبارات به منظور سرمایه گذاری در بخش تحقیقات کاربرد انرژی های نو در بخش کشاورزی در اولویت اول و میزان زمین های کشاورزان دراولویت آخر قرارگرفت. جهت سنجش عامل های مدیریتی موثر بر امکان بکارگیری انرژی نو در بخش کشاورزی از 5 گویه استفاده گردید. در نهایت، نظارت و ارزشیابی مستمر در زمینه بکارگیری انرژی های نو در اولویت اول و ارتباط با مراکز بین المللی مرتبط با انرژی های تجدیدپذیر در اولویت پنجم قرار گرفت. در سنجش عامل های فرهنگی اجتماعی موثر بر امکان بکارگیری انرژی های نو در بخش کشاورزی، مشارکت دادن کشاورزان (برنامه ریزی، اجرایی و ارزیابی) در توسعه کاربرد انرژی های نو در اولویت اول و سازماندهی روستاییان به منظور بکارگیری فراگیر انرژی های تجدیدپذیر ازطریق تشکل های کشاورزی در اولویت آخر قرار گرفت. در مورد عامل های تحقیقاتی موثر بر امکان بکارگیری انرژی های تجدیدپذیر در بخش کشاورزی، برقرارنمودن ارتباط بین بخش تحقیقات، کشاورزان و طراحان و مجریان در توسعه تکنولوژی های انرژی های نوین در اولویت اول و همکاری کارشناسان جهادکشاورزی با انجمن های علمی انرژی های نو در اولویت آخر قرار گرفت. نتایج بررسی عامل های آموزشی موثر بر امکان بکارگیری انرژی های نو در بخش کشاورزی نشان داد که برگزاری کلاس های آموزشی برای کشاورزان در مورد کاربرد انرژی های تجدیدپذیر در زیر بخش های کشاورزی دراولویت اول و برگزاری دوره های آموزشی ضمن خدمت برای محققان، مدیران وکارشناسان بخش کشاورزی در اولویت آخر قرار گرفتند. براساس نتایج آزمون همبستگی، رابطه مثبت و معنی داری بین سابقه کار، عامل های اقتصادی، اجتماعی فرهنگی، مدیریتی، نوآوری، آموزشی و تحقیقاتی با امکان بکارگیری انرژی های نو در بخش کشاورزی وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای عامل های اقتصادی، اجتماعی فرهنگی، مدیریتی، نوآوری، آموزشی و تحقیقاتی توانایی تبیین 65 درصد تغییرات متغیر وابسته یعنی امکان بکارگیری انرژی های نو در بخش کشاورزی را دارا می باشند.نتیجه گیری: باتوجه به نتایج حاصل از پژوهش پیشنهاد می شود از طریق افزایش سطح آگاهی و ایجاد نگرش مثبت در مردم و کشاورزان از طریق برنامه های آموزشی و رسانه های جمعی، تربیت نیروی انسانی متخصص و ماهر در بخش های دولتی و خصوصی در زمینه پیاده سازی پروژه های انرژی های تجدیدپذیر و نگهداری آن ها و اتخاذ سیاست ها، قوانین مناسب، منابع مالی تعریف شده و دادن تسهیلات ویژه از پروژه های انرژی های نو در منطقه های روستایی و بخش کشاورزی حمایت شود.

Factors affecting the possibility of using renewable energy in the agricultural sector from the viewpoint of Agricultural Jihad experts in Urmia

Introduction: The use of renewable energy is a prerequisite for sustainable development. In this regard, the purpose of this study was to explain the factors affecting the possibility of using renewable energy in the agricultural sector from the perspective of experts of the Agricultural Jihad Organization of Urmia. We aimed to identify the effective factors in the use of new energies, to provide appropriate solutions to strengthen the positive cases and remove obstacles.  Material and methods: The statistical population of the study was all experts of Agriculture Jihad Organization of Urmia city (N = 101). A questionnaire was the main research tool, the validity of which was confirmed by a panel of experts. To evaluate its reliability, 30 questionnaires were completed and Cronbach’s alpha value for different sections (alpha = 0.801 0.906) was obtained, which was an acceptable indicator for the questionnaire. Data were analyzed at descriptive (percentage, mean, standard deviation, and coefficient of variation) and inferential (correlation and regression) levels using SPSS software.   Results and discussion: Prioritization of items regarding economic factors affecting the possibility of using new energies in the agricultural sector showed that the forecast of funds for investment in the field of research on the use of new energies in the agricultural sector was the first priority and the number of farmers’ lands was the last. Five items were used to assess the management factors affecting the possibility of using new energy in the agricultural sector. Continuous monitoring and evaluation of the use of new energies was the first priority and communication with international centers related to renewable energy was the fifth. In measuring the sociocultural factors affecting the possibility of using new energies in the agricultural sector, involving farmers (planning, implementation, and evaluation) in developing the use of new energies was the first priority, and organizing villagers to use renewable energy through agricultural organizations was the last. Regarding the research factors affecting the possibility of using renewable energy in the agricultural sector, establishing communication between the research sector, farmers, designers, and implementers in the development of new energy technologies was the first priority, and cooperation of agricultural experts with scientific energy associations was the last. The results of the study of educational factors affecting the possibility of using new energies in the agricultural sector showed that holding training classes for farmers on the use of renewable energy in agricultural subsectors was the first priority and holding inservice training courses for researchers, managers, and agricultural experts was the last priority. We also observed a positive and significant relationship between work experience, economic, sociocultural, managerial, innovation, educational, and research factors with the possibility of using renewable energy in agriculture. The results of multiple regression showed that the variables of economic, sociocultural, managerial, innovation, educational, and research factors have the ability to explain 0.65% of the changes of the dependent variable, i.e. the possibility of using renewable energy in the agricultural sector.   Conclusion: According to the results of the research, it is suggested to train specialized and skilled manpower in the public and private sectors in the field of implementation of renewable energy projects by increasing the level of awareness and creating a positive attitude in people and farmers through educational programs and mass media, and the adoption of appropriate policies, laws, defined financial resources, as well as the provision of special facilities to support renewable energy projects in rural areas and the agricultural sector.