اثر بالقوه تغییرات اقلیمی بر توزیع نیوت کوهستانی خالزرد (Neurergus Derjugini (Nesterov, 1916

سابقه و هدف: تغییر اقلیم یکی از بزرگترین تهدیدها برای تنوع زیستی است و می تواند منجر به تغییر توزیع گونه ها و افزایش خطر انقراض جمعیت هایی شود که قادر به سازگاری با محیط های جدید و یا جابجایی به زیستگاه های مناسب نیستند. در مطالعه حاضر، مطلوبیت زیستگاه برای نیوت کوهستانی خالزرد (neurergus derjugini) با هدف شناسایی زیستگاه های مطلوب فعلی، پیش بینی گسترش یا انقباض محدوده توزیع گونه تحت تاثیر سناریوهای اقلیمی آینده و تعیین اصلی ترین متغیرهای اقلیمی تاثیرگذار مدل سازی گردید.مواد و روش‌ها: گونه مورد مطالعه تاکنون از 57 نهر، چشمه و آبراه های تولید مثلی در محدوده کوهستان زاگرس در غرب ایران و شرق عراق براساس مندرجات در مطبوعات علمی گزارش شده است. در پژوهش حاضر توزیع گونه با استفاده از روش بیشینه آنتروپی[i] برای زمان حال و آینده (2050 و2070) تحت دو سناریوی خفیف (rcp2.6) و شدید (rcp8.5) مورد بررسی قرار گرفت.نتایج و بحث: براساس نتایج به دست آمده میزان بارش در مرطوب ترین دوره (bio13)، بیشترین درصد مشارکت برای پیش بینی توزیع گونه را نشان داد. مقایسه وسعت منطقه های مطلوب در شرایط کنونی و تحت شرایط اقلیمی آینده نشان می دهد که مساحت زیستگاه های مطلوب برای نیوت خالزرد تحت سناریوی خفیف(rcp2.6)  در سال 2070 کاهش چشم گیری نخواهد داشت و حتی در سال 2050 افزایش مساحت مشاهده گردید. در حالیکه مساحت زیستگاه های مطلوب در سال 2070 تحت سناریوی شدید(rcp8.5)  کاهش قابل توجهی (بیش از 50 درصد) را نشان داد.  نتایج مدل از این فرضیه پشتیبانی می کند که با توجه به تغییرات اقلیمی آینده چه بسا محدوده توزیع گونه در پناهگاه های واقع در مرکز و جنوب محدوده توزیع با حرکت به سمت ارتفاعات بالاتر حفظ خواهد شد.نتیجه‌گیری: یافته های به دست آمده از مطالعه جاری، از این فرضیه که پناهگاه های اقلیمی زاگرس در حفاظت از جمعیت های منزوی و همچنین زیستگاه های مناسب مورد نیاز آن ها طی دوره تغییرات اقلیمی نقش برجسته ای دارد، پشتیبانی می کند.

Potential impacts of climate change on the distribution of the Yellow-spotted mountain newt Neurergus derjugini (Nesterov, 1916)

Introduction: Climate change is recognized as one of the largest threats to biodiversity and is expected to result in shifting species distributions and increasing extinction risk of populations that are unable to adapt or relocate to suitable habitats. In the present study, habitat suitability of the yellowspotted mountain newt was modeled to identify the current suitable habitats, to predict the expansion or contraction of the distribution of the species under future climate change scenarios, and to determine the main environmental variables. Material and methods: The studied species inhabit 57 highland streams of the Zagros Mountain range in western Iran and eastern Iraq. In the present study, species distributions were examined using the maximum entropy model (MaxEnt) for the current and the future (2050 and 2070) climate projection under two optimistic (RCP2.6) and pessimistic (RCP8.5) scenarios. Results and discussion: Based on the results, precipitation of the coldest quarter (BIO13) was the most percent of contribution to predicting species distribution. Comparison of suitable habitat areas in the current and future climate conditions showed that suitable habitats area for the species will not significantly decrease under the optimistic (RCP2.6) scenario in 2070 and an increase was also observed in 2050. Although, a reduction in suitable habitats area (more than 50%) was observed in 2070 under pessimistic (RCP8.5) scenarios. The results of the model supported the hypothesis that due to future climate change, the species distribution range is likely to be conserved in the refugia located in the center and south of the distribution range and by shifting to higher altitudes. Conclusion: Results obtained from the current study supported the hypothesis that the Zagros climatic refugia play an important role in conserving populations as well as habitats suitable for the Yellowspotted mountain newtduring climate change.