بررسی سبک‌های مدیریت کلاس درس اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان

زمینه و هدف: مدیریت کلاس درس، متغیری کلیدی در ایجاد جو مطلوبی برای آموزش و یادگیری فراگیران به شمار می‌آید. امروزه تجهیز استادان به مهارت‌های مدیریتی در برنامه‌ریزی برای آموزش‌های حرفه‌ای به ویژه آموزش پزشکی ضرورت دارد. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی سبک‌های مدیریت کلاس درس اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود.  روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بود و جامعه آماری آن شامل همه استادان دانشگاه علوم پزشکی کاشان (182 نفر) بود که از طریق نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، 114 نفر به دست آمد. از پرسش‌نامه استاندارد سبک مدیریت کلاس در قالب 25 سوال چهار گزینه‌ای و سه سبک مدیریت آموزش (سوالات 131)، مدیریت افراد (سوالات 2114) و مدیریت رفتار (سوالات 2521) بر مبنای سه رویکرد (مداخله‌گر، تعاملی و غیر مداخله‌گر) استفاده شد. روایی پرسش‌نامه به صورت محتوایی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسش‌نامه نیز از طریق ضریب cronbach ¢ s alpha برابر با 82/0 برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو سطح توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون‌های t ، anova و independent t ) با استفاده از نرم‌افزار spss انجام گرفت.  یافته‌ها: میانگین هر یک از مولفه‌های مدیریت کلاس از میانگین فرضی (5/2) بیشتر به دست آمد. بالاترین میانگین مربوط به سبک مدیریت آموزش (75/2) و با توجه به میانگین حاصل شده (28/68)، مدیریت کلاس به صورت رویکرد مداخله‌گر بود.  نتیجه‌گیری : استادان دانشگاه به مدیریت آموزش بیشترین توجه و به مدیریت رفتار کمترین توجه را دارند و مدیریت افراد در درجه دوم اهمیت قرار دارد .

The Study of Classroom Management Styles of Faculty Members in Kashan University of Medical Sciences, Iran

Background Objective: Classroom management is a key variable in creating a desirable environment for students’ training and learning. Today, equipping professors with managerial skills in planning for professional education, especially medical education, is necessary. Thus, the aim of this research was to investigate classroom management styles of faculty members in Kashan University of Medical Sciences, Iran.  Methods: This was a descriptive survey. The statistical population consisted of all faculty members of Kashan University of Medical Sciences (n = 182). Through stratified random sampling method, 114 individuals were selected. We used a standard questionnaire to assess classroom management styles. The questionnaire consisted of 25 4point items and 3 styles of education management (questions 1 to 13), people management (questions 14 to 21), and behavior management (questions 22 to 25) based on 3 approaches (interventional, interactive, noninterventional). The validity of the questionnaire was confirmed using content validity. The reliability of the questionnaire was also confirmed using Cronbach’s alpha coefficient ( alpha = 0.82). Data analysis was performed using descriptive statistics (frequency, percentage, and mean and standard deviation) and analytical statistics (ANOVA and Student’s independent t tests).  Results: The mean of each classroom management style was higher than the estimated average (2.5). The highest average was that of education management style (2.75). Based on the obtained means, classroom management (68.28) was an interventional approach.  Conclusion: Findings showed that university faculty members, respectively, have the highest regard for education management and people management, and the least regard for behavior management.