بررسی مقالات ایرانی آموزشی مرتبط با کاربرد پزشکی مبتنی بر شواهد

زمینه و هدف: حدود دو دهه از ایجاد پزشکی مبتنی بر شواهد در جهان می‌گذرد. این حیطه به دلیل پر نمودن شکاف اطلاعاتی بین پژوهش‌های پزشکی و عملکردهای بالینی از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی سطوح شواهد موجود در مقالات آموزشی ایران در کاربرد پزشکی مبتنی بر شواهد بود.  روش کار: پس از جستجوی پایگاه‌های ایرانی و بین‌المللی، نتایج طبق معیارهای ورود و خروج و به صورت جداگانه توسط دو پژوهشگر مورد مطالعه قرار گرفت. برای انجام فرایند مرور سیستماتیک از راهنمای انجام مرور سیستماتیک beme ( best evidence medical education )، جهت ارایه روند انتخاب مطالعات از فلوچارت prisma ( preferred reporting items for systematic reviews and metaanalyses ) و برای ارزیابی کیفیت مطالعات از چک‌ لیست mersqi ( medical education research quality index ) استفاده گردید. همچنین جهت سطح‌بندی شواهد از نوع ارایه شده‌ای که در راهنمای beme برای سطح‌بندی تاثیر آموزشی در مطالعات آموزش پزشکی به کار می‌رود، استفاده شد.  یافته‌ها: پزشکی مبتنی بر شواهد در 11 حوزه مورد استفاده قرار گرفته بود که می‌توان در چهار گروه بالینی، آموزشی، پژوهشی و سیاست‌گذاری طبقه‌بندی کرد. 3 حوزه «برگزاری ژورنال کلاب، بحث مورد و تدریس و آموزش» در گروه آموزشی جای گرفت و تنها 6 مطالعه در زمینه تاثیر آموزش بر کاربرد پزشکی مبتنی بر شواهد یافت شد که بررسی کیفیت آن‌ها نشان از کیفیت متوسط این مطالعات بود.  نتیجه‌گیری : اگرچه مطالعات انجام شده در زمینه تاثیر آموزش بر کاربرد پزشکی مبتنی بر شواهد اندک هستند، اما شواهد مناسب و با کیفیت متوسطی را ارایه می‌دهند. با وجود دوره‌ها و روش‌های آموزشی متعدد پزشکی مبتنی بر شواهد در کشور، هنوز شواهد سطح بالا و در عین حال با کیفیتی مبنی بر تایید اثربخشی این آموزش‌ها در آگاهی، نگرش، عملکرد و رفتار حرفه‌مندان پزشکی به ویژه در بلندمدت وجود ندارد. به این ترتیب نیاز به طراحی و اجرای پژوهش‌های با کیفیت در این حوزه احساس می‌گردد.

An Evaluation of Educational Iranian Papers on the Application of Evidence-Based Medicine

Background Objective: Nearly two decades have passed since the establishment of evidencebased medicine (EBM). EBM is of great importance due to its ability to fill the information gap between medical research and clinical practice. The aim of the present study was to evaluate the existing evidence of the application of EBM in published Iranian educational papers.  Methods: This is a systematic review of Iranian papers published in both Iranian and international journals. The results were reviewed by two researchers separately to assess the inclusion and exclusion criteria and evaluate the level of evidence. We used the Best Evidence Medical Education (BEME) guideline for conducting the systematic review and the Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and MetaAnalyses (PRISMA) flowchart to present the selection process. In addition, the Medical Education Research Quality Index (MERSQI) was used for the evaluation of the quality of the studies.  Results: EBM was used in 11 fields which can be categorized as the 4 clinical, educational, research, and policymaking groups. The educational group consisted of 3 domains of holding a journal club, case discussions, and teaching and learning. Only 6 studies were found to report the effect of education on the application of evidencebased medicine. The evaluation of their quality showed average quality.  Conclusion: Although there are a limited number of studies on the effect of education on EBM application, they present satisfactory and average quality evidence. Despite the existence of various educational courses on EBM in Iran, no high level and high quality evidence exists to show the effectiveness of education on knowledge, attitude, practice, and behavior of healthcare professionals especially in the longterm. Thus, the designing and performing of high quality research is required in this field.