بررسی درگیری فعال دانشگاهی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی در سال 92-1391

زمینه و هدف: مفهوم درگیری فعال یا مشغولیت دانشگاهی درک خاصی از ارتباط بین دانشجویان و دانشگاه می‌باشد. دانشگاه محیطی است که امکانات یادگیری را فراهم کرده، منجر به ایجاد یادگیری در دانشجویان می‌شود. ماهیت و درجه یادگیری به چگونگی استفاده دانشجویان از منابع محیطی‌ بستگی دارد. مشغولیت مثبت و جو حمایتی تعاملی دانشگاهی عنصر اساسی موفقیت در فرایند یادگیری است. از طرف دیگر انزوا، بیگانگی و منفعل بودن دانشجویان منجر به شکست و افت تحصیلی آن‌ها می‌گردد. هدف این مطالعه، بررسی مشغولیت دانشگاهی دانشجویان پزشکی کرمان در سال 92-1391 بود که در آن به بررسی دو حیطه از موارد مشغولیت دانشگاهی (یادگیری فعال و مشارکتی و سطح چالش علمی) پرداخته شد.  روش کار: در مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر که به صورت مقطعی انجام شد، همه دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه سنجش درگیری فعال دانشگاهی بود.  یافته‌ها: 211 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان از سال‌های مختلف تحصیلی با میانگین سنی 1/3 ± 6/22 سال وارد مطالعه شدند. میانگین (± انحراف معیار) نمره درگیری فعال دانشجویان 33/32 ± 64/98 بود. یادگیری فعال و مشارکتی بر حسب همه خصوصیات دموگرافیک (به جز اشتغال) در سطح معنی‌داری قرار داشت؛ به طوری که یادگیری فعال و مشارکتی دانشجویان مرد نسبت به زن، مجرد نسبت به متاهل، سال تحصیلی مختلف و خوابگاهی نسبت به بومی متفاوت بود. همچنین دانشجویانی که در یکی از نهادها و یا کانون‌های دانشگاهی عضویت داشتند به طور معنی‌داری میزان یادگیری فعال و مشارکتی بیشتری داشتند. میانگین (± انحراف معیار) یادگیری فعال و مشارکتی برابر با 6/5 ± 4/17 و میانگین (± انحراف معیار) سطح چالش علمی برابر با 1/7 ± 7/21 به دست آمد و هر دو حیطه در دانشجویان نامطلوب گزارش شد.  نتیجه‌گیری : با توجه به وضعیت مشغولیت دانشگاهی نسبتاً نامطلوب دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، امید بر آن است که با برنامه‌ریزی‌های آینده در جهت استفاده بیشتر از روش‌های نوین تدریس که سطح چالش علمی و یادگیری فعال و مشارکتی در آن‌ها بیشتر است و با حمایت‌های مناسب دانشگاه، کارکنان و استادان بتوان گامی در جهت بهتر شدن مشغولیت‌های دانشگاهی و در نتیجه پیشرفت و موفقیت دانشجویان برداشت.

A Review of the Academic Engagement of Medical Students in Kerman University of Medical Sciences, Iran, 2011-2012

Background Objective: The concept of active engagement or academic engagement is a certain understanding of the relationship between students and the university. The university is an environment that provides learning opportunities that will lead to student learning. The nature and level of learning depends on the students way of using their environmental resources. Positive engagement and an interactive, supportive academic environment are essential elements in success in the learning process. On the other hand, isolation, alienation, and passiveness of students results in their academic failure. The aim of the present study was to investigate academic engagement of medical students of Kerman University of Medical Sciences, Iran, in 20112012. In this study, 2 domains of academic engagement were investigated (active and participatory learning, and level of academic challenge).  Methods: In this descriptiveanalytical, crosssectional study, all medical students of Kerman University of Medical Sciences were recruited using stratified random sampling method. The data collection tool was the National Survey of Student Engagement (NSSE).  Results: In this study, 211 medical students from different academic years with the average age of 22.6 ± 3.1 were enrolled. The mean active engagement score of the students was 98.64 ± 32.33. Active and cooperative learning was at a significant level based on all demographic variables, except employment. The active and cooperative learning of male students differed significantly from that of female students, married students from single students, different academic years, and native from local students. Moreover,, students who were members of one of the academic centers had significantly higher active and participatory learning scores. Mean active and participatory learning, and level of academic challenge were 17.4 ± 5.6 and 21.7 ± 7.1, respectively. Both domains were reported as unsatisfactory among students.  Conclusion: The results showed the unsatisfactory academic engagment status of the students of the Kerman University of Medical Sciences. Thus, it is hoped that with future planning to use more modern teaching methods which have a higher level of academic challenges, and active and collaborative learning, and by the appropriate support of the university, university staff, and faculty members, we are able to take steps toward the improvement of academic engagement, and thereby, student success.