ارائه مدلی برای مدیریت منابع در زنجیره تامین پایدار در صنایع منتخب با رویکرد تطبیقی روش‌های k-میانگین، تحلیل مولفه‌های اصلی و جنگل‌های تصادفی

مدیریت منابع از مهمترین عوامل پایداری محیط زیست می‌باشد. مدیریت بر منابع، به دلیل کمیاب بودن آن‌ها در تولید، توجه خاص مبتنی بر اصول علمی را می‌طلبند. صنایع تولیدی از جمله بزرگترین مراکز مصرف منابع به ویژه منابع طبیعی محسوب می‌شوند. بنابراین نیاز است صنایع مختلف در بهره‌برداری از این منابع جهت رفع نیازهایشان به اصول توسعه‌ی پایدار متعهد باشند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر ارائه‌ی مدلی جهت مدیریت منابع در زنجیره تامین پایدار در صنایع مختلف می‌باشد. بدین منظور ابتدا بر اساس مطالعات پیشین و نظر خبرگان شاخص‌های مدیریت منابع در زنجیره تامین پایدار شناسایی شده و سپس به کمک تطبیق سه روش k-میانگین، تحلیل مولفه‌های اصلی و جنگل‌های تصادفی مدلی جهت تعیین میزان اهمیت شاخص‌ها در صنایع مختلف، بر پایه‌ی پرسشنامه‌های تکمیل شده، ارائه گردید. نتایج نشان می‌دهد شاخص‌های مدیریت محیط‌زیست و همکاری‌های بین‌بخشی در صنعت خودروسازی با اهمیت‌ترین شاخص‌ها می‌باشند. در صنعت کاشی و سرامیک شاخص‌های مسائل اجتماعی و شاخص مدیریت منابع انسانی از اهمیت بالایی برخوردار هستند. همچنین در صنعت فولاد، شاخص‌های مسائل اجتماعی و مدیریت محیط‌زیست به‌عنوان با اهمیت‌ترین شاخص‌ها شناسایی شدند. در صنعت مواد غذایی شاخص‌های مدیریت کیفیت، همکاری‌های بین‌بخشی و مدیریت منابع انسانی از اهمیت بالایی برخوردار هستند. به علاوه، در صنعت نساجی شاخص مدیریت کیفیت به‌عنوان با اهمیت‌ترین شاخص شناخته شد. نتایج به دست آمده از صنایع مختلف پیشنهادات کاربردی جهت اولویت‌بندی فعالیت‌های بهبود و بهره‌وری از منابع در راستای پایداری فراهم می‌کند.

providing a model of resource management in sustainable supply chain in the selected industries with a comparative approach of k-mean methods, principal component analysis and random forests

resource management is one of the most important practices in sustainability. resource management, due to the scarcity of resources, requires attention and scientific-based organizing. manufacturing industries are among the largest centers of resource consumption, especially natural resources. therefore, different industries need to be committed to the principles of sustainable development in meeting their needs. hence, the purpose of this study is to provide a model of resource management in sustainable supply chain in the selected industries. to do so, first, resource management indicators in the sustainable supply chain have been identified based on the previous studies and the experts’ opinions, and then, a model of indicators have provided in order to show their importance in the different industry by applying three methods of k-average, principal component analysis and random forests. in order to gather data, a survey-based questionnaire is used. the results demonstrate that environmental management and cross-functional cooperation indicators in the automotive industry are the most important indicators. in ceramic tile industry, social issues and human resource management indicators are important but, in the steel industry, social issues and environmental management indicators were important. in the foodstuffs industry, quality management, cross-functional cooperation indicators and human resource management have great importance. in addition, in the textile industry, the quality management indicator was the most important one. the results obtained from the various industries provide practical suggestions for prioritizing improvement practices for resource utilization for having sustainable supply chain.