شناسایی عوامل موثر بر ارتقای بهره‌وری کارکنان دورکاری در دوران بیماری کووید19 با استفاده از تکنیک‌های فازی

شناخت و مدیریت عوامل موثر بر بهره‌وری کارکنان از اهمیت بسزایی برخوردار است. باوجوداین، مورد بررسی چندانی قرار نگرفته است. از طرفی دورکاری به‌عنوان یکی از عوامل موثر بر اقتصاد جهانی، موضوعی است که امروزه توجه اندیشمندان را به خود جلب است و اهمیت آن در زمان شیوع بیماری کووید 19 جای بحث فراوان دارد. به همین منظور هدف اصلی این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر بهره‌وری کارکنان به‌صورت دورکاری در دوران بیماری کووید 19 است. پژوهش حاضر شامل دو بخش کیفی و کمی است. بدین منظور بخش کیفی با بررسی ادبیات تحقیق و مروری نظام‌مند بر مطالعات و با استفاده از روش دلفی فازی عوامل موثر بر ارتقای بهره‌وری کارکنان دورکاری در قالب مدلی با 7 بعد و 21 شاخص استخراج شد که این هفت بعد عبارتند از: عوامل فیزیولوژیکی و روان‌شناسی، عوامل اجتماعی، عوامل سازمانی، عوامل فنّاورانه و عوامل موقعیتی مرتبط با محیط کار. در بخش کمی 35 نفر از کارشناسان شرکت کارگزاری تدبیرگران با استفاده از پرسشنامه خبره محور طراحی‌شده، پس‌ازآن به ‌منظور تبیین و ارزیابی وزن عوامل و روابط میان آنان از تکنیک بهتریبدترین فازی و از رویکرد دیماتل فازی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که عوامل فیزیولوژیکی دارای بیشترین اهمیت و عوامل فنّاورانه دارای کمترین اهمیت در میان عوامل اصلی و میزان تاثیر وضعیت جسمی و جنسیت کارکنان دارای بیشترین اهمیت و کیفیت کار دارای کمترین اهمیت در میان شاخص‌های فرعی دارند.

Identifying Factors Affecting Teleworking Productivity During COVID-19 Pandemic Using Fuzzy Techniques

Recognizing and managing the factors affecting employees’ productivity are important issues. However, the importance of these factors has not been much studied by management researchers. On the other hand, today, teleworking as one of the factors affecting the global economy is a topic that has been considered by scholars and its importance during the spread of COVID19 has become much debatable. Therefore, the main purpose of this study is to identify the factors affecting teleworking during COVID19 pandemic. The present study consists of two parts: qualitative and quantitative. In the qualitative section, with a systematic review of the related studies, the dimensions and indicators of the employees’ productivity have been extracted in the form of a model with 7 dimensions and 21 indicators, including: physiological and psychological factors, social factors, organizational factors, technological factors and situational factors related to the work environment. Thus, using the content analysis method, a model with 7 dimensions and 21 indicators was extracted and approved by a panel of academic experts. In the quantitative part, 35 experts of Tadbirgaran Brokerage Company, using an expertly designed questionnaire, determined the weight of the factors and the relationships between them using the fuzzy bestworst method and fuzzy DEMATEL techniques The results revealed that, among the main factors, the phsilogical factors are the most important and the technological factors are the least important factors. Additionally, it was found that, among the subindicators, the effect of physical condition and the gender of the employees are the most important and the quality of work is the least important indicators.