ضرباهنگ‌های زندگی به مثابه عناصر تولید فضا در فرش‌های جنگ افغانستان بر اساس آراء هانری لوفور

در میان هنرهای مردمی معاصر، فرش‌های جنگ افغانستان ویژگی ممتاز و منحصر به فردی دارند که آن‌ها را از همگنان متمایز گردانیده‌است. سخن گفتن با جهان دربارۀ مصیبت جنگ، مهم‌ترین ویژگی‌ این آثار می‌باشد. فضا و ضرباهنگ موجود در این دست بافته‌ها که نقش مهمی در انتقال اندیشه‌های ذهنی هنرمندان دارد، همواره بین دو مفهوم کلی جنگ و زندگی یا فضای تحمیلی و مطلوب در نوسان است. این پژوهش در پی تبیین چگونگی بازنمایی فضا و ضرباهنگ در فرش‌های جنگ افغانستان به کاوش در این مقوله بر مبنای نظریۀ هانری لوفور پرداخته‌است. بدین قرار، مهم‌ترین پرسش‌های این پژوهش عبارتند از: فضای جنگ،  فضای زندگی و ضرباهنگ‌های مرتبط با این پدیده‌ها چگونه در فرش‌های جنگ افغانستان به تصویر کشیده شده‌اند؟ نتیجۀ این پژوهش که به شیوۀ توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر منابع اسنادی تدوین گردیده، حکایت از آن دارد که: بازنمایی‌های فضا در فرش‌های جنگ افغانستان، کوششی برای ابراز وجود در مناسبات قدرت بوده و مهم‌ترین راهبرد برای انجام این امر، ایجاد تفاوت و تقابل در بازنمایی‌ بوده‌است. در حالی‌که غلبۀ عناصر نظامی در فرش‌های جنگ افغانستان ضرباهنگ غالب را تشکیل می‌دهد، در تقابل با آن می‌توان به گزارۀ دیگری اشاره کرد که با عناصری همچون: گل‌ها، درخت‌ها و گیاهان تعریف شده و با تدابیری مانند درنگ، سکون و تغییر در ضرباهنگ، به مقابله با سلطۀ جنگ بر فضا پرداخته‌است.  

the rhythms of life as elements of providing space in afghanistan war rugs on the basis of henri lefebvre’s theories

afghanistan war rugs are of distinct features among the contemporary folk arts and that’s why they are considered very distinguished. establishing a dialogue with the world about war as a catastrophe is regarded as the most significant feature of such works. playing a major role in transferring mental ideas of artists, the extant space and rhythms in these hand-woven artifacts constantly fluctuate between two main concepts of war and life, or the imposed and the desired. the present research aims at demonstrating the representation of space and rhythm in afghanistan war rugs on the basis of henri lefebvre’s theory. accordingly, the main questions of the research would be as follows: how life and war spaces are represented in the afghanistan war rugs? how the related rhythms of such phenomena have been demonstrated? having been carried out in analytical-descriptive methodology and on library studies, the results of the essay show that representing the space in afghanistan war rugs are actually considered an attempt to express self-assertion in power relations. the most important way to fulfill this purpose was offering contrast in the act of representation. while the military elements constitute the dominant rhythm in the rugs, their contrast with other motifs such as flowers, trees and plants, which are indicative of hesitation, tranquility and change in the rhythm, confronts the domination of war