مقایسه باورهای انگیزشی و راهبردهای خودتنظیمی یادگیری در دانشجویان مشروط و عادی

یکی از مشکلات عمده در سیستم‌های آموزشی، مشروط شدن دانشجویان در طول تحصیل است. با توجه به اهمیت شناسایی عوامل موثر بر افت تحصیلی، این مطالعه با هدف مقایسه باورهای انگیزشی و راهبردهای خودتنظیمی یادگیری در دانشجویان مشروط و عادی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سپیدان انجام گرفت. به‌منظور بررسی این هدف، 268 دانشجو شامل 59 نفر از دانشجویان مشروط (39 پسر و 20 دختر) و 209 نفر از دانشجویان عادی (129 پسر و 80 دختر) مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از دو پرسش‌نامه‌ مشتمل بر پرسش‌نامه ویژگی‌های دموگرافیک و پرسش‌نامه‌ راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (mslq) جمع‌آوری شد. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از روش آمار توصیفی و آزمون تی گروه‌های مستقل تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که بین دو گروه دانشجویان عادی و مشروط به‌لحاظ استفاده از راهبردهای خودتنظیمی یادگیری، تفاوت معنی‌داری وجود دارد؛ بدین معنی که دانشجویان عادی نسبت به دانشجویان مشروط بیشتر از راهبردهای خودتنظیمی یادگیری استفاده می‌کنند. افزون بر این، نتایج مطالعه نشان داد که بین دختران و پسران در استفاده از راهبردهای خودتنظیمی یادگیری، تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین، مقایسه دانشجویان عادی و مشروط در مولفه‌های باورهای انگیزشی (خودکارآمدی، ارزش‌گذاری درونی و اضطراب امتحان) بیانگر تفاوت دو گروه در این مولفه‌ها بود؛ اما تفاوت جنسیتی در مولفه‌های باورهای انگیزشی مشاهده نشد.