اثربخشی مصاحبۀ انگیزشی بر خودناتوان ‌سازی تحصیلی دانش‏آموزان پسر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مصاحبۀ انگیزشی بر کاهش خودناتوان‏سازی‏ تحصیلی دانش‏آموزان پسر دوره متوسطه دوم ‏شهر بوکان انجام گرفت. روش پژوهش، آزمایشی از نوع پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه‌ آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر بوکان به تعداد تقریباً 4150 نفر در سال تحصیلی 93 1392 بود که 52 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (26 نفر) و گواه (26 نفر) جایگزین شدند. متغیر مستقل، بسته ی آموزش مصاحبۀ انگیزشی بر اساس الگوی فیلدز (2006) بود که در مدت 5 جلسه 90 دقیقه‌ای به گروه آزمایشی آموزش داده شد در حالی‌که گروه گواه در این مدت، برنامه عادی خود را دنبال می‌کرد. ابزار مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه خودناتوان‌سازی تحصیلی میدگلی و همکاران (2000) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از آزمون‌ تحلیل کوواریانس یک‌متغیره (آنکوا) استفاده گردید. یافته‌های حاصل از تحلیل‏کوواریانس اثربخشی مصاحبه انگیزشی را بر کاهش خودناتوان‌سازی تحصیلی نشان داد (0/01>p). بر اساس نتایج این مطالعه مصاحبۀ انگیزشی موجب کاهش خودناتوان‌سازی تحصیلی در دانش‌آموزان می‌شود.

the effectiveness of motivational interview in academic self-handicapping in male students

the aim of this study was performed to evaluating the effectiveness of motivational interview in academic self handicapping in senior high school’s male students in city bookan.the research method was quasi experimental with a pretest posttest design with the control group. the statistical population includes all secondary high school male students in the city of bookan in the number of approximately 4150 people in the academic year 2013 2014 that 52 students selected by random multi stage cluster sampling method and randomly assigned into two groups of experimental (n=26) and control group (n=26). the independent variable was the motivational interview training package based on fields (2006) model, which was taught to the experimental group in 5 sessions for 90 minute were, while the control group followed its normal program. the instrument used in the study was midgley self handicapping scale (2000). for analyzing data, univariate analysis of covariance (ancova) were used. findings from analysis of covariance showed the effectiveness of motivational interview on reducing academic self handicapping (p<0.01). considering the nature of motivational interviewing, which is an effective and promising counseling style, this method can be used to make clients aware of their own responsibility to change their problematic behavior and ultimately commit to change, in order to reduce self handicapping