بررسی اثربخشی درمان چندوجهی لازاروس بر عزت نفس و سازگاری کودکان با اختلال اضطراب جدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان چند وجهی لازاروس بر عزت نفس و سازش یافتگی کودکان با اختلال اضطراب جدایی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان با اختلال اضطراب جدایی مراجعه‌کننده به بیمارستان ابن سینای مشهد در سال 1397 بودند که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس تعداد 16 نفر از آن‌ها انتخاب شد و سپس به شیوه ی تخصیص تصادفی افراد به دو گروه آزمایش و کنترل، هر گروه (8 نفر) گمارده شدند. آزمودنی ها به پرسشنامه   های عزت نفس روزنبرگ (1965)، پرسشنامۀ اضطراب اسپنس (1997) و پرسشنامه سازش یافتگی دانش آموزان  سینها و سینگ (1993) پاسخ دادند، برای گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای درمان چند وجهی لازاروس اجرا شد درحالی‌ که گروه کنترل در این مدت مداخله‌ای دریافت نکردند. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد، درمان چند وجهی لازاروس باعث افزایش عزت نفس و سازش یافتگی کودکان با اختلال اضطراب جدایی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل ‌شده است.بر این اساس می توان نتیجه گرفت درمان چندوجهی لازاروس با تکیه بر 7 بعد مختلف و تاثیرگذاری بر آن، می تواند روشی موثر در درمان اختلال اضطراب جدایی و بالا رفتن عزت نفس و سازش یافتگی در این کودکان شود.

evaluation of the effectiveness of lazarus multidimensional treatment on self-esteem and adjustment of children with separation anxiety disorder

the aim of this study was to evaluate the effectiveness of multidimensional treatment of lazarus on selfesteem and adjustment of children with separation anxiety disorder. the research method was quasiexperimental with pretestposttest design with control group. the statistical population included all children with separation anxiety disorder who referred to ibn sina hospital in mashhad in 1397. 16 of them were selected by convenience sampling method and then based on random assignment of individuals to two experimental and control groups, each group (8 people) were appointed. subjects answered the rosenberg selfesteem questionnaire (1965), the spence anxiety questionnaire (1997), and the sinha and singh students’ adjustment questionnaire (1993). while the control group did not receive any intervention during this period. research data were analyzed using univariate analysis of covariance. the results of univariate analysis of covariance showed that multidimensional treatment of lazarus increased selfesteem and adaptation of children with separation anxiety disorder in the experimental group compared to the control group. based on this, it can be concluded that the multifaceted treatment of lazarus by relying on 7 different dimensions and influencing it, can be an effective way to treat separation anxiety disorder and increase selfesteem and compromise in these children.