مقایسه تاثیر شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، تن‌آرامی و دارودرمانی در کاهش اضطراب امتحان دانش‌آموزان دختر تیزهوش

هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی، تن‌آرامی و دارودرمانی در کاهش اضطراب امتحان دانش‌آموزان دختر تیزهوش بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش همه دانش‌آموزان دارای اضطراب امتحان شهر خرم‌آباد در سال 1396 با دامنه سنی 12 تا 14 سال بودند که تعداد 60 دانش‌آموز دختر مبتلا به اضطراب امتحان به روش نمونه گیری هدفمند در 3 گروه برابر آزمایش و یک گروه کنترل، انتخاب و گمارده شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیل‌برگر (1997) بود. گروه‌های آزمایش به ترتیب طی هشت جلسه مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی (سگال و همکاران،2002)، دارو و تن‌آرامی را دریافت کردند، داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و دارودرمانی بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دختر تیزهوش (01/0>p) تاثیر معنی‌دار داشته است، ولی آموزش تن آرامی نسبت به دو روش دیگر بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دختر تاثیر نداشت. پیشنهاد می‌شود استفاده از روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و دارودرمانی در قالب برنامه های جامع و پیشگیرانه برای کاهش اضطراب امتحان دانش‌آموزان دختر در سطح مدارس استفاده شود و در رابطه با تن آرامی پژوهش‌های مقایسه‌ای دیگری انجام گیرد.

The aim of this study was to compare the effect of cognitive therapy based on mindfulness, relaxation and medication in reducing test anxiety of gifted female students

The research method was semiexperimental with pretestposttest design with a control group. The study population included high school female students with test anxiety (1214 year) between them 60 girls (each group 15) with purposeful sampling method were selected and divided in 4 groups: experimental and control groups. Instrumental research was Spielberger Test Anxiety Inventory. The experimental groups received 8 sessions of cognitive therapy based on mindfulness, medication and relaxation. Data were analyzed using the singlevariable covariance analysis. The third group also underwent medical treatment for two months, while the control group received no intervention and at the end of the posttest was administered to all groups. Data were analyzed using univariate covariance method. The results showed that cognitive therapy based on mindawareness and drug therapy had a significant effect on reducing test anxiety among gifted students. But there was no significant effect on the education of relaxation. Therefor cognitive therapy based on mindfulness is effective in reducing the test anxiety of gifted students. It is recommended to use  cognitive therapy based on mindfulness approach in the form of comprehensive and preventive programs to reduce the student’s test anxiety